Konuya başlamadan önce Sultan Abdülhamid'in şu sözünü sizlere sunmak istiyorum:
"33 sene devletim ve milletim için çalıştım. Elimden geldiği kadar hizmet ettim. Hâkimim Allah, bunu muakeme edecek ise Resulullah'tır. Bu memleketi nasıl bulduysam öyle teslim ediyorum. Hiç kimseye bir karış toprak vermedim. Hizmetimi ancak Allah'ın takdirine bırakıyorum. Ne çare ki düşmanlarım bütün hizmetime kara çarşaf örmek istediler ve muvaffak da oldular."
Osmanlı Devleti,
600 sene dünyaya hükmetmiş bir devletti. Adaletçi ve Hoşgörü devletiydi. Nitekim Fransız İhtilalinin getirdiği "Milliyetçilik" kavramı, Osmanlı Devleti'nde huzursuzluğa yol açıyordu. Bir yandan Yahudiler, Ermeniler diğer yandan bunlara destek vererek iç huzursuzluk çıkartan Avrupai Devletler vardı. Özellikle 1800 yılların Osmanlı Padişahları'nın sefası başa belaydı. Tam da bu dönemlerde Osmanlı Devleti'nin Yıkılışını 33 Yıl geciktirecek bir cevher doğuyordu. Yıl 1842'yi gösteriyordu. Sultan 2.Abdülhamid dünyaya gelmiş ve sarayda şenlikler düzenleniyordu. Küçük yaşta annesi Tirimüjgan Sultan'ı kaybetse de, üvey annesi Piristü Kadın Efendi onu çok iyi bir şekilde yetiştirdi. Ağabeyi 5.Murat, tahtan indirildikten sonra tahta geçen Abdülhamid, oldukça zeki bir insandı. Nitekim Abdulhamid döneminde İngiltere'nin tam 10.000 ajanı vardı ve bunların birçoğu Osmanlı topraklarına sızmıştı. Abdulhamid Avrupa'ya asla taviz vermedi ve bu ajanların çoğunu deşifre etmeyi başarmıştı.
