What does LOVE can DO ( On Hold)

Chapter two

Nagising ako dahil may narinig akong nag sisigawan sa kabilang kwarto

sa boses palang halatang si mommy at daddy un, ano naman kayang pinag uusapan nila ?

dahil sa na curious ako, lumabas ako ng kwarto ko at nakinig sa labas ng pinto ng kwarto nila

"basta gusto kong iwan mo dito si courtney whether you like it or not !" sigaw ni mommy

"but .."

"no buts ! kapag hindi ka pumayag sa gusto ko makikipag hiwalay ako sayo at mag reresign ako bilang CEO ng company natin dito" pag babanta ni mommy

"ugghh ! i fucking hate what is happening right now ! sige iiwan ko siya diyo alang alang sa pag mamahal ko sayo at sa kompanya natin!"

natigilan naman ako sa sinabi ni dad, there's no way na mag i-stay ako dito

pumasok ako sa loob
"you're not leaving without me dad ! I don't want to be fucking left here !" sigaw ko ng may halong galit

"watch you're mouth courtney !" sigaw sakin ni mommy

"i don't fucking care !"

"courtney !"sigaw ni dad

napatingin naman ako sa kanya at napabuntong hininga nalang si dad at lumapit sakin

"you'll be staying here with your mother" sabi ni dad kaya lalong nag init ang ulo ko

"but i don't want to ! i want to be with-"

" i said you'll be staying here with your mother and that's final !"

kusang tumulo nalang ang luha ko sa sinabi ni dad, never niya kong sinigawan sa buong buhay ko at never din niyang hindi sinunod ang gusto ko

pero dahil kay mom nagawa un lahat ni dad, napatingin ako kay mom ng masama

" I HATE YOU ! I FUCKING HATE YOU !" sigaw ko sa kanya at tumakbo palayo

narinig kong tinawag nila ko pero hindi ko sila pinansin tumakbo lang ako ng tumakbo, napahinto lang ako ng nakasarado pala ang gate namin

" open the gate " sabi ko sa mga guard namin

"ma'am ? bakit po kayo umiiyak ? ok lang ho ba kayo ? san po ba kayo pupunta ? mag pa .."

"i said open that fucking gate ! at wala kang pake kung umiiyak ako at kung san ako pupunta ! guard kalang dito !"

halata namang natakot sila kaya mabilis nilang binuksan ang gate at nagsimula na ulit akong tumakbo

hindi ko alam kung san ako pupunta, anong malay ko ba kasi sa lugar na to, nung bata pa kami hindi naman kami nakakalabas ng bahay

nag derederetso lang ako sa pag takbo hanggang sa nakaramdam ako ng pagod, may nadaanan naman akong park kaya naupo muna ako sa bench dun, at tsaka ako umiyak ng umiyak

lang yang buhay naman to ! lahat nalang iniwan ako, una ung kakambal ko ngayon naman ung daddy ko, tss saya ng buhay ko nuh ?

pinunasan ko ang mga luha ko at sumandal, tumingala ako para hindi na tumulo ulit ang aking luha

bigla namang may tumulong tubig sa muka ko hanggang sa nag sunud sunod na at bumuhos ang malakas na ulan, kaya nabasa ako, pero wala na kong pake elam

napangiti nalang ako ng mapait sa sarili ko, nakiramay pa talaga sakin ung ulan ha

tumingin nalang ako sa harapan ko

hay ! nakakainis talaga ! bwisit, habang nag mamaktol ako hindi ko na maramdaman ung ulan pero ang lakas naman, nagtatakang tumingala ako at may nag papayong pala sakin, hindi ko siya tiningnan, nanatili lang ako nakatingin sa harap ko

"tanga ka ba ! ano pang silbi ng pag payong mo sakin kung basang basa na din ako !?!" sigaw ko sakanya

"tss ikaw na nga tong pinayungan ikaw pa tong galit !"

"sinabi ko bang payungan mo ko !"

"f*ck makaalis na nga !"

sigaw niya at sumakay na sa kotse niya, bago siya maka sakay nakita ko ung muka niya, pogi siya, pero i don't fucking care, madami na kong nakilalang gwapo sa states, at sawang sawa nako

ng makaramdam ako ng lamig naisipan ko ng umuwi

"courtney ! my ghad basang basa ka san ka ba nang galing ?! kanina pa ko nag aalala sayo !"

sigaw ni mom at lumapit siya sakin, tinignan ko lang siya

"where's dad?" walang ganang tanong ko

"he left after you walked out"

hay as i expected wala na siya, at iniwan niya ko dito

nilagpasan ko siya at nag simula ng umakyat

"where are you going ?" tanong niya

"sa baba, sa baba ako pupunta obvious namang sa taas ako pupunta di ba? commonsense naman !" sarcastic kong sabi

"pano mo nagagawang sumagot sakin ng ganyan !, im your mother kung nakakalimutan mo!"

"sorry pero dahil sa ginawa mo nakalimutan kong nanay pala kita, thanks pina alala mo, salamat din dahil ngayon iniwan na naman ako ng taong mahal ko, salamat dahil hindi na ko makakabalik sa kinasanayan kong buhay ! and thank you very much because you fucking ruined my life !"

at tuluyan ng umakyat patungo sa kwarto ko

hindi ko alam, pero nawala lahat ng respeto at pag mamahal ko kay mommy, sobrang selfish niya para ilayo ako sa daddy ko para lang sa pan sarili niyang kaligayahan, nilayo niya din ako sa buhay na kinasanayan ko

padabog akong nahiga at umiyak nalang hanggang sa nakatulog nako

-------

Hey guys ! Merry Christmas ! and have a joyful christmas with your family or love ones

please vote ang comment ! thank you ! xoxo