is this love?

Hij is degene waarvan ik houd.

Ik vind het zo lief van hem en had nooit verwacht dat een jongen zo lief kon zijn. Ik bedank hem en geef hem een knuffel. Dan komt de zuster binnen en vraagt of ze alleen met me kan praten. Ik zeg dat dat goed is, en peter zegt tegen me dat hij buiten wacht. Ik zeg dat dat oke is en de zuster gaat langs me zitten. Ik vraag wat er is en ze kijkt me aan met een gezicht, waarvan ik niet weet of het goed of slecht nieuws gaat worden. Ze zegt dat ik naar huis mag gaan, omdat het super goed gaat met me en omdat ik goed ben aangesterkt. Ze loopt weg en ik bedank haar nog even. Peter komt binnen en ik zeg hem met een lach dat ik naar huis mag! Peter kijkt me dolblij aan en zegt tegen me dat hij blij is. "Zullen we naar mijn huis gaan, of wil je langs je vader gaan?", zegt hij. "Ik pak wel eerst even wat spullen thuis en dan rijden we door naar jou, als dat goed is.", zeg ik. "Tuurlijk is dat goed!", antwoordt hij. Ik pak mijn spullen, zeg gedag en we lopen naar de auto. We rijden naar mijn vader en we zijn er bijna. Als we er zijn, bel ik aan en hij maakt open met een verbaasd gezicht. "Huh, ben je al thuis? En wie is die jongen?", zegt mijn vader. "Ja, ik kreeg net te horen dat ik naar huis mocht! Dit is Peter, degene waar ik van houd.", zeg ik blij, terwijl Peter mij een kus op mijn wang geef. "Hallo meneer, ik ben Peter!" "Hallo, ik ben Frank, Leuk je te ontmoeten." "Pap, ik pak even mijn spullen en dan ga ik naar Peter toe.", zeg ik tegen mijn vader. "Ja, is goed hoor.", zegt pap. Ik ren naar boven en kan niet snel genoeg mijn spullen pakken. Ik ben binnen 5 minuten klaar en ren weer naar beneden. Ik geef mijn vader een kus, neem afscheid en stap bij Peter in de auto. Het is even rijden, maar het maakt niet uit, ik heb het fijn bij hem. Als we er zijn, kijk ik mijn ogen uit. Hij woont in Amsterdam, het is natuurlijk super groot, wat ik niet ben gewend van mijn dorp. Ik pak mijn spullen uit de kofferbak en we lopen samen naar binnen, hij pakt mijn hand en zoent me. Ik weet het echt zeker nu, hij is degene waarvan ik houd, hij is degene die bij mij hoort, hij is degene die ik voor altijd bij me wil hebben. Als we binnen lopen zie ik Kelvin zitten met een ander meisje. Kelvin stapt op en geeft me een hand. "Hai! Ik ben Kelvin, leuk dat je er bent!", zegt Kelvin blij. "Hai, ik ben Anne! Ook super leuk jou te ontmoeten Kelvin!", zeg ik. Het meisje stapt op en loopt naar me toe, maar ze komt me heel bekend voor. Ze zegt dat ze Joy heet. Nu weet ik het zeker! "Joy, je hebt mij bij in de klas gezeten, ik had je zo gemist.", zeg ik. "Huh? Heey Anne! Aah super vet, fijn dat je er bent, we hadden super leuke tijden! Ik heb je ook gemist!", zegt Joy tegen me. Peter vraagt of we moe zijn. Ik ben super moe, het is al half 12 geweest. We gaan naar bed. Ik ga tegen Peter aanliggen, hij geeft mij een zoen en ik val in slaap.