En üzgün Çiçek ve en üzgün güneş olmalıydı.
Mavi kelimesi siyah için klişe.
Müzik içinse ideal.
Şehrin ışıkları.
Sahte gülümsemeler.
Bazen kendime bir kalbe sahip olup olmadığımı soruyorum.
Bir süre sonra düşündüğüm şey yine mavi oluyor.
Her saniyem pişmanlık ile geçiyor.
Denizlerim yükseliyor.
Ve yıldızlarım parlıyor.
Umut üzgün Güneş'in yerine geçiyor.
Ardından gün bitiyor.
Ve karanlık hüküm sürüyor.
