Bölüm 1

48 2 3
                                    

Elif henüz 18 yaşındaydı.
Dört elle hayata tutunmaya çalışıyordu. Üniversiteye yeni başlayan bir genç için fazla sessiz, sakindi Elif...
İçine konuşur, içine hüzünlenir, içine atardı. Çoğu insan Elif'in dilsiz olduğunu düşünür uzak dururlardı.
Ah bilseler sessizliğin sesinin onun içinde olduğunu, bilselerdi tüm kelimelerin onun içindekini görünce utanıp bir bir dağıldığını, çevirirler miydi yüzlerini, onun merhamet dolu yeşil gözlerinden?

Çok şey yaşamıştı Elif, üvey babasından daha 6 yaşındayken dayak yemiş, annesinin ise bu olanlara sessiz kalmasına şahit olmuştu o güzel gözleri. O zamandan sonra susmustu Elif, tüm dünyaya susup Allah'a konuşmuştu. O'na anlattı, O'na ağladı, sadece O'ndan yardım istedi.
Üvey babasının gecenin bir vakti onu kapı dışarı etmesiyle yeni bir hayata adım attı. Yusuf'un kuyuya atılması gibi o da yabancı olduğu bu karanlık kuyuda yapayalnızdı. Ama Yusuf'u kuyudan çıkaran Allah, elbet benide bu kuyudan çıkarır diye düşündü, haklıydıda..

Zengin bir aileye evlatlık gitmesiyle her şey değişti Elif için.
Pembe duvarları olan, asla sevemedigi o çizgi film karakterleri olan yatak örtüsü ve sayamadığı kadar fazla oyuncağı vardı. Elif bunlarla oynamayacak kadar olgun bir kalbe sahipti.
Yeni anne ve babası avukatlardı. İyi insanlardı Elif'ede kendi kızları gibi bakıyorlardı. Elif'in güzelliğine kıyılır mıydı hiç?
Çok başarılı bir öğrenci olmasına rağmen ailesi onu Istanbul'da özel bir üniversitede hukuk okuması için çoktan ikna etmişlerdi.

Ve okul günü nihayet gelmişti Elif için.

Bismillahirrahmanirrahim

ELİFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin