2.bölüm "kararsızlık bu kadar kötü olamazdı"

25 0 0
                                    

Kafam karışmışti iyice kafayı yeme derecesine gelmiştim. Dışarı çıktım hava kararmaya başlamıştı hafif bi rüzgar ve rahatsız edici bi sessizlik hakimdi. Evin kapisini Yavaşça çektim ve yürümeye başladım sanki arkamdan biri beni takip ediyormuş gibi hızlı adımlarla okulun oraya geldim. Büyük küflü yer yer kopmuş demir kapıyı yavaşça araladim ve içeri girdim. Okulun avlusunda biraz yürüdükten sonra asıl okulun içine giriş kapısını yavaşça ittirdim büyük bi gicirtiyla açıldı yavaşça içeri girdim büyük bi koridora açılıyor du yavaş yavaş en sonuncu odaya doğru yürümeye başladım. Sonuncu odanın kapısı genellikle açık olurdu zaten içeri girdim çok karanlık ti telefonun ışığını açtım herzamanki gibi dağınık ti ortalık. Zaten pek bişey de yoktu ortada büyük bi masa etrafında sandalyeler yerde çekirdek kabukları çerez poşetler i rakı votka şişeleri çöplük gibiydi adeta telefonu bi köşeye koydum.Ortalığı toplamaya başladım kısa sürede bitirdim arkadaki odaya gittim genelde alkolleri sigaralar i oraya depolarız. Oraya gittim yarım şişe votka birazcık da fıstık aldım bi pakette sigarami aldım temizledigim yere oturdum votka doldurdum kendime hiçbişey le karıştırmadim sigaramida yaktım. Arkadaşları ariycaktim aramam gerekiyordu beni bekliyorlardir zaten dedim ama sonra kendi kendime yanlız kalmaliyim kafamı toplamaliyim dedim votka bardağın i kafama diktim ve düşünmeye başladım. Sevdiğim kız benimde artık seviniyordum aslında ama sevgilim vardı ona nasıl anlatcaktim durumu beni çok sevdiğini biliyordum birakamazdim onu üzemezdim ben böyle biri değildim başkalarının duygularıyla oynayamazdim. Telefonun çalması ile kendime geldim. Telefonu elime aldım arayanı gördüğüm de kalp atışlarım hızlandı sevdiğim kız arıyordu.Bi süre telefona baktıktan sonra telefonu açtım. Aşkım dedi istemsiz ce efendim bitanem dedim ve o konuşmasına devam etmeden ben konuşmaya başladım. Votkadan almıştım bütün cesareti. Ecrin hic konuşma ve sadece beni dinle. Biz olamayız başka biri var onu üzemem ona böyle bi kötülüğü yapamam o bunu haketmiyor. Ağlıyordu ağlamaklı bi ses tonuyla nolur ben sensiz yapamam bırakma beni bak cesaretimi topladım çıktım karşına kalbinin sesini dinle beni sevdiğini biliyorum dedi. Haklıydı seviyordum ama bizim olmamız imkansız gibi biseydi. Konuşmaya devam ettim bak biz olamayız hem diğer kız var hem senin ailen nolcak beni istemiyorlar sevmiyolar... konuşmamı bitirememistim hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı söz veriyorum sana seni asla birakmiycam önümüze bir sürü engel çıkcak ama biz bu engelleri el ele verip aşcaz. İnanmak istiyordum ona ama korkuyordum.Öfke sinir kararsızlık boşluktaydim sanki napmam gerektiğini çözemiyordum. Mutluydum ama canım acıyordu allah kahretsin ne biçim bi duyguydu bu böyle. Sinirlendim gözlerimin dolduğunu farkettim kendime kızdım sevdiğim kıza onu bekliyeceğime dair söz vermiştim. Sevgilimede onu birakmiycam diye söz vermiştim. Bu öfkeyi biyerden çıkarmam lazımdı olacakları bildiğim halde ilk gözüme takılan cama yumruk attım cam patladı elim kesildi feci şekilde kanıyor du. Duygularım hislerim o dereceye ulaşmıştıki canım bile acimiyordu o sıra sevdiğim kızın sesini duydum yanıma gelmiş. Kendime zarar vermiş olacağım dan korkmuştu büyük ihtimalle. Elime bakarak geç kaldın dedim. Poyraz nabiyon sen niye yaptın bunu iyimisin diyerek ağlamaya başladı. Yanına gittim ve alnından öpüp sarıldım tamam korkulacak bişey yok. Madem buraya kadar geldin, Hadi gidelim elimi yikayayim da yarama bak pansuman falan yaparsın dedim yarı ağlamaklı bi sesle tamam hadi çabuk olalım çok aciyomu dedi. Sen yanımda olunca dokununca acimiyor dedim. Güldü ufak bi buse kondurdu yanağıma seviyorum seni erkeğim dedi. Omzum a başını koydu bizim eve gittik saat geçti zaten herkez uyumuştu sessizce içeri girdik ben dedemin ecza dolabindan tendirdiyot bez gibi işimize yarayacak malzemeleri aldım yanına gittim elimi sardı işimiz tamamen bittiğinde geç kaldın seni götüreyim merak ederler dedim. Hayır dedi uyuyodu hepsi kimse anlamaz seni bu halde bırakıp gidemem poyraz. Bu aksam yanında kalicam beraber uyuruz sabah kimse uyanmadan kalkar giderim merak etme.Çok mutlu oldum tamam o zaman hadi yatalim çok uykum var dedim. Sarıldık o beni öptü ben onu öptüm sonra birbirimizi sevdiğimizi söyledik gözlerimizin içine bakarakİyi geceler dedik ve uykuya daldım. Sabah elimin acısına uyandım aklıma ilk gelen ecrin oldu sağıma soluma baktım yoktu gitmiş. Elimin acısına daha fazla dayanamayarak ağrı kesici yuttum ve biraz daha uyumaya çalıştım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 27, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aşkın İçinde KaybolmuşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin