Ontwaking

1. Een kleed van herfstkleuren

Het was donker om me heen. In het duister waren slechts een paar lantaarnpalen die mij beschermde er van. Ik was omringt door bomen en ik stond op een smalle looppad die richting een open veld ging. Ik wist waar ik was. Ik was in het bos ten westen van Darkwater.Ik had het koud. De wind blies hard op mijn huid en ik zag dat ik slechts mijn korte pyjamabroekje en een hempje aan had. Hoe kwam ik hier? De stilte van de nacht was killend en ik was bang. Ik liep naar de open veld waar dichtbij een snelweg staat die richting Darkwater gaat. Toen ik naar de snelweg wilde lopen hoorde ik opeens een knisperend geluid uit de bosjes. Mijn hart klopde in mijn keel en ik voelde het zweet van mijn voorhoofd aflopen. Er kwamen een paar donker rode ogen uit de bosjes en kwam mijn richting op. Ik wilde rennen, weg van hier naar de open veld waar ik misschien kon wachten tot er een wagen langs reed, maar het lukte niet. Mijn blote voeten zaten vastgenageld aan de grond en ik kon geen kant op. De rode ogen waren nu zo dichtbij dat ik, ondanks dat ik al in de ijzige buitenlucht stond, de kilte ervan kon voelen. Het ding leek op een jongen en het neuride een lied waarvan mijn hart nog harder ging en ik het gevoel kreeg dat ik zou flauwvallen. Hij was nu zo dichtbij dat ik zag dat ik hem kon aanraken. En op dat moment schreeuwde het ding recht in mijn gezicht. En ik werd wakker. Ik keek om me heen. Ik zag de witte muren en foto's van mij en mijn  beste vrienden: Kyle en Jessica. Ik was in mijn eigen kamer. Mijn hart ging nog steeds als een trein en ik zat onder het zweet. Maandag ochtenden waren altijd vervelend, maar deze overtrof alles.  Ik probeerde mijn adem weer normaal te krijgen en keek op mijn alarm naast mijn bed en zag dat het kwart over zes in de ochtend was. Over drie kwartier zou mijn moeder me wakker maken en moest ik mezelf klaarmaken om naar school te gaan. Nu ik toch al wakker was besloot ik maar om nu alvast te beginnen. Ik stapte uit bed met mijn hempje plakkend van het zweet op me rug en ging richting de badkamer. Mijn vader was al naar zijn werk, maar mijn moeder sliep nog dus ik probeerde zo min mogelijk geluid te maken. Ik klikte op de lichtknop en liep richting de spiegel. Ik zag er niet uit. Ik had walle zo groot als de Mount Everest en mijn zwarte haar dat normaal altijd glansde zag er nu dof en pluizig uit. Waar ging die droom van net nou over? Normaal heb ik nooit nachtmerries, maar er was iets met deze nachtmerrie waar ik de rillingen van kreeg. Het leek allemaal zo echt.                                                                                                                                                                                 Ik stapte onder de douch en begon al mijn zweet en angst weg te schrobben. Ik was al 20 minuten bezig toen mijn moeder de badkamer in kwam.'Wat ben jij vroeg op vandaag. Je weet dat je pas over een half uur wakker hoefde te worden toch?'. 'Ja dat weet ik, mam.' zei ik.'Maar ik kon niet echt slapen, dus vandaar.' 'Oh oke. Ben je niet dat proefwerk van Engels vergeten die je zo dalijk hebt?' Mijn moeder wist ook altijd overal van, wat soms best vervelend kon zijn. In tegenstelling tot mijn vader die soms zelfs vergat om zijn broek aan te doen voor het werken, maar daar had hij natuurlijk mijn moeder voor. 'Nee', zei ik. 'Je weet toch dat ik gister heel de dag met kyle bij hem thuis heb geleert?' 'Ik had je gewoon even er over willen herinneren.', zei mijn moeder.                                                                                                                           Toen ik klaar was met douchen en mezelf en mijn haar had afgedroogd werd het tijd om mijn kleding te pakken. Ik pakte zoals de meeste dagen een zwarte broek met een shirtje waar ik mijn leren jasje overheen aandeed. Ik zag er beroerd uit. Ik vind mezelf wat aan de dunne kant, ondanks dat ik wel goede heupen had. Het werd laat ik pakte mijn mobiel, schooltas en lunch en liep naar de voordeur.

Ik nam de gewoonlijke weg naar school. Mijn straatje uitlopen, de dijk oplopen en daarna de Zinkweg uitlopen. Kyle stond zoals gewoonlijk op de dijk op mij te wachten. Ik en Kyle hadden ooit iets in groep 6 maar dat was allang verleden tijd. Sinds toen zijn we altijd vrienden gebleven en hebben we elkaar geholpen. Later in de eerste klas ontmoette ik Jessica. Een meisje met krullende bruine lokken haar en grote ogen. Ze is in tegenstelling tot mij altijd zelfverzekerd. Ze is een van de mooiste meisjes op onze school en is daarom heel erg geliefd bij de jongens. Iets tè geliefd kun je wel zeggen.