Paragraaf 9

160 17 7
                                    

Evie pov

Ik zag langzaam een velle lamp schijnen en deed langzaam mijn ogen open. "Ze word wakker!" Hoorde ik iemand zeggen. "Blijf maar rustig liggen" zei iemand anders. Het was de stem van mijn moeder. "Mam" zei ik zachtjes. Ik was te zwak om te praten en viel weer in slaap

Jai pov

Er kwam een vrouw naar mij toe van het ziekenhuis. "Ze kunnen bezoek krijgen" zei de mevrouw en ze liep met mij mee naar de kamer van Evie en samuel. Ik zag Evie haar ouders zitten en liep naar ze toe. "Jai" zei ik en ik gaf ze een hand. Ze lachte vriendelijk naar me en keken weer naar Evie. Ik keek naar hoe ze daar lag zonder iets te doen, zelfs toen was ze nog mooi. Ik liep naar het bed toe en pakte haar hand vast en gaf er een kusje op. Evie haar moeder keek mij heel raar aan. "Ehm ik ben zeg maar haar vriendje" zei ik verlegen en ik keek naar beneden. "Dat wist ik geen eens, ze vertelt ons ook niet echt veel" zei Evie haar vader. Evie haar ogen gingen open. "Jai!" Zei ze zachtjes met alle kracht die ze had.
Ik lachte naar haar en gaf haar een knuffel. "Ik ben zo blij dat ik bij je ben" zei ik zachtjes en ze glimlachte lief naar me. "Huisbezoek is afgelopen" zei een vrouw die bij het ziekenhuis werkte tegen mij. "En Samuel dan?" Vroeg ik teleurgesteld. De vrouw keek me aan met haar wenkbrouwen opgetrokken. "Mhh 5 minuten" zei ze en ze liep de kamer uit. Ik liep naar Samuel die nog een ergere klap had gehad dan Evie. "Je kan het aan" zei ik zachtjes tegen hem ookal kon hij mij niet horen. Ik liep de kamer uit en zag daar Samuel en Evie maar liggen. Ik hoop dat ze snel weer beter worden.

Chantal pov

Ik kreeg een berichtje van Jai dat hij naar mijn huis moest komen dus ik gaf hem mijn adres en binnen 10 minuten stond jai daar. "Welkom" zei ik en hij lachte. Hij plofte op de bank neer. "Waarom moest je komen?" Vroeg ik en ik ging tegenover hem zitten. Ik zag dat hij tranen in zijn ogen had. "Evie en Samuel hebben een ongeluk gehad" zei hij en hij keek verdrietig naar de grond. "WAT?" Riep ik. "Ik ben net bij ze geweest in het ziekenhuis geweest en met Evie komt het denk ik wel goed maar meg Samuel weet ik niet hij deed en zei niks" zei Jai en hij begon te huilen. Ik pakte een glas water en gaf dat aan hem en ik ging naast hem zitten. "Ik wil gewoon dat ik alles kon terugdraaien naar gister" zei Jai voorzichtig. Ik keek hem aan en kwam dichter bij hem. En oppeens zoenden ik hem. Maar Jai liet snel los. "Ik kan dit Evie niet aan doen, en jij ook niet. Waarom zoende je me" zei hij en hij stond snel op. "Ik... Ik weet het niet" zei ik zachtjes en besefte me dat ik heel dom bezig was. "Ik moet maar eens gaan" zei Jai kort en hij leek boos. "Zeg asjeblieft niks tegen Evie!" Riep Ik nog. Maar Jai negeerde het en was snel weg.

Jai pov

Waarom zoende chantal mij net? Ik snapte het niet. Ze heeft toch Samuel? Nouja niet officieel maar wel zo goed als. Ik snap het ook wel want Evie zat bij Samuel achter op. Dat snapte ik ook niet, sinds wanneer gaan hun met elkaar om? Of zit er meer achter?

Eyy yall, ik blijf zitten dit jaar dus thats kinda sad. Maar ik heb zomervakantie dus dat betekent meer delen😛

Are we real? Ft. Jai Wowor (voltooid) + B-BraveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu