Arkadaşlar direk başladım ilk defa hikâye yazıyorum hikâyenin konusu
Miranda adında 19 yaşinda bi kız var bu kızın bi abisi ve bi de kendi var hikâyenin başlarında annesi ve babası asılarak öldürülen Miranda apar topar abisinin yanına İstanbul gönderiliyor ve akıcı bir hikâye başlıyor umarım begenirsiniz hatalarımı yorum alabilirsiniz .. :)
Uçaktan indim direk Abim beni karşıladı çok ozlemisim onu Canım Abim ama ben buraya nasıl uyum saglayacaktim arkadaşların okulum her şeyim oradaydı ne yapacağımı hiç bilmiyordum ben çok normaldim Ama abimi görünce Gözlerim dolmuştu abim hayattaki Belki de tek varlığım dı bir an Dalıp gitmişim Her şey ne kadar da kolaydı ailem bir günde sebepsiz yere öldürülüyor neden İstanbul'a geliyoruz hiçbir şeyden habersiz anlatacağım kimsem yok. Acaba okulum ne olacaktı okuyacakmiydim . Tanrım bütün bu olanlar Neden benim başıma geliyor neden sadece ben neden başka insanlar değil abim birden beni Dürtükledi ne oluyor Miranda dedi.
Hiç hiç abi Hiçbir şey yok hiçbir şey olmamış gibi bir de bana soruyor musun annem babam ölmüş ve ben ne yapabilirim bu yanlız hayatta. Abime tekrar sımsıkı sarılmıştım Gözlerim dolmuştu ama şuan cidden Ağlıyordum.
- abim Bavulumu eline alıp sürükleyerek götürüyor Beni de koltuğun arasına almış birlikte konuşuyorduk arka arkasında bir sürü Soru soruyordum abicim nerede oturuyorsun kiminle yaşıyorsun sevgilin var mı arkasından abim de bana deli kız dedi bu kadar olayın üstüne gülmek bana çok iyi gelmişti . Havaalanından çıkıp bir taksiye binmiştik daha sonra üç katlı bir binanın önünde durduk. Aslında biraz şaşırmıştım bizim yurtdışındaki evimiz bile bu kadar büyüklükte değildi abim burada öğrenci olarak okumasına rağmen nasıl bu kadar büyük bir eve sahip olabilirdi sorular sorular Kafam çok karışmıştı
- evimize Hoşgeldin Miranda . :)
- Abi sen ciddi misin ?
Sevinmiştim Sonuçta benim hayallerim bu kadar büyük bir villada yaşamak için Üzüleyim mi sevineyim mi bilemedim Çünkü benim hayalimde Annem ve babam da yer alıyordu.
- abicim kocaman evde sen tek başına mı yaşıyorsun ?
- Hayır kardeşim bir arkadaşımla yaşıyorum. Ve sen de gelip bizim evimize neşe kattın artık Burası senin de evin .
Akşam Olmuştu.
Akşam olmuştu ben eşyalarımı üst katta bir odaya anca yerleştirebilmiştim. Abim aşağıdan beni çağırıyordu
-Miranda hadi gel artık.
Istemsizce aşağı doğru yürümüştüm Merdivenler çok uzundu. Abime yönelerek
- Abi senin arkadaşın yok muydu neden gelmedi ?diye sordum.
Abim:
Of Miranda ne kadar da çok soru soruyorsun .
Ve nihayet abimin arkadaşı gelmişti . ama arkadaşları demek daha mantıklı olurdu .
Neden mi Çünkü birden fazla 20 25 tane abimin arkadaşları gelmiştir çok şaşırmıştım vaycanına ne kadarda çok arkadaşı vardı abimin..
Şimdi anlamıştı abin beni mutlu edebilmek için evde bir parti vermişti.
Içlerinden birisini gözüme çok fena kestirmiştim çok dost canlısı görünüyordu ismi Deniz idi .
Derken herkes geçmiş ve ben Hediye'nin telefon numarasını alıp WhatsApp'tan gece gece konuşuyorduk ve ben bir bakmışsın uyuyakalmışım....
