KADIN OLMAK

KADIN VE ŞİİR

BEN KADINIM

Sev kadınım sev
Sana sevmek yakışır
seven gönlüne yapışır
Seni sevmeyen o utansın
Gel kadınım gel
Seni sevene gel
Sevipte gitmeyene gel
Gelipte almayan utansın
Gül kadınım gül
Yok aşkının hiç sonu
Gönlün yüce,sevgin ulu
Girmeyenler utansın
Gülsen bebğim hep sen
Akmasa gözyaşların
Acımadan hep sana
Sele döndürenler utansın
Sus kadınım sus
Kimseler duymasın feryadını
Seni bağırtan o zihniyet
Bilirse o kendi utansın
Gül kadınım gül
Sana gülmek yakışır
Seni güldürmeyen utansın
Gök gözün boncuk boncuk
Gökyüzü kıskanır
Sana gülmeyen gözler utansın
Çek kadınım çek
Çile ömrüne yazılmış
Çekmeyince hata sanılmış
Bunu yazan utansın
Gül kadınım gül
Gülen yüzüne hasretim
Seni güldürmeyen
O kendi utansın
Öl kadınım öl
Yaşam senin neyine
Gülüp-oynamak,sevmek-sevişmek
Gönlünce gönlünü doldurmak
Layık görmeyp yaşama seni
Ezip öldürenler utansın.

#######

Kimi der ki kadın
Uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
Kimi der ki kadın
Yeşil bir harman yerinde
Dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir,
Boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran.
Kimi der ki çocuk doğuran.
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.
O benim kollarım, bacaklarım, başımdır.
Yavrum, annem, karım, kızkardeşim,
Hayat arkadaşımdır.

NAZIM HİKMET..