Medya da : Ayberk♡♥
Sabah alarm sesiyle uyandım. Lanet olsun bu nasıl bir alarm sesidir. Yavaş yavaş uyanırken en kısa sürede alarmımın sesini değiştirmeyi aklımın bir köşesine yerlestirdim. Bunları düşünürken banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltıya indim.
Annem bana sıcacık gülümseyerek Günaydın kızım. dedi.
Ben: sana da Günaydın annem dedim. (Annemi çok severim.)
Annemi çok sevmemin diğer bir nedeni babam olcak o serefsizin ben daha 10 yaşındayken bizi terkedip gitmesi. Ve asıl acı veren ise bizi bir yelloz için terk etmesi. Neyse hemen kahvaltımı bitirdim ve giyinmeye odama çıktım. Amk bu nasıl forma ya lanet olsun ya şu formaları güzel yapsalar severek giyecem ama yok abi bok gibi forma yapıyorlar amk. Söylene söylene formamı giydim. Sonra aynanın karşına geçtim ve saçımı maşa yaptım. İşimi bitirdim ve aşağı inip servis beklemeye başladım. Servis demişken ben size kendimi tanıtmadım. Ben Nehir 16 yaşındayım bu sene lise ikiye başlıyorum. Şimdilik bu kadarı yeter zaten beni taniyacaksiniz. Sonunda servisim geldi mustafa abiye selam verip herzamanki yerime yani en arkaya ilerliyordum ki yerimde tanımadığım birini görmemle durdum. Nasıl lan benim yerim ora amk. Yavaşça ilerledi ve adını bilmediğim çocuğa oranın benim yerim olduğunu söyledim en kibar halimle. O da bana ukala ukala bakarak ne dedi
"Bundan banane?" Ne demek sanane lan orası benim o kadar ama konuyu uzatmayıp çocuğa 'seninle sonra görüşücez' bakışımı yolladim anlamasini umarak. Ve yarım Asır gibi gelen servis yolculuğu bitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Çocuk :)
Randomİlk Hikayem ve romantik Komedi tarzında umarım beğenirsiniz sizi çok seviyorum ♥♥♥