*bahay*
eh sa kamalas-malasan nga naman ng tadhana oh... kakadating ko nga lang.. war na agad ang sumalubong sa'kin... haaayyy nakuuu!!!... buhay parang life...
na-sstress ako... tumaas ang aking blood pressure... pa'no nalang kung ma-stroke ako???... naku!!!... 'wag naman sana... my beautiful and glowing kissable lips... huhuhuh... echos lang... bata pa ako noh... ayoko namang maghirap sa gano'ng sitwasyon... mas gugustuhin ko pang mamatay agad-agad kesa makita kong pumapangit ang aking face... nakakahiya kaya... lalo na sa mama kong fashion artist... eh nilait-lait na ako no'n???.... syempre gusto ko ipagmalaki ako ng mama ko noh... bakit, kayo hindi???...
haaayyy!!! ewn ko sa utak ko... parang may sayad... kung ano ano nalang na-iimagine...stress lang, umabot pa sa pangit at patay thingy???...
hay nakuu!!!... *tapik sa mukha* 'wag na nga lang yon ang isipin mo Namie... baka magka-wrinkles ka pa... naku!!..
o siya... pahinga muna ako ha...
yaaaahhh!!!... *talon sa kama*
haaaayyy!!!... "pero in fairness gwapo naman talaga siya..."
napabalikwas ako ng bangon *takip sa baba* "hindi ko sinabi 'yon.... Hindi!!!... aiiisshh!!!... kalimutan mo na siya... tsk... pangit siya, 'yan ang isipin mo... higa ulit Namie"
"haiiissshhh!!!..." *bangon ulit* hindi ako makaidlip... mukha niya kasi ang nakikita ko pagnakapikit... naku po!!!... baka nga may sayad na talaga ako... baka ipasok nila ako sa mental hospital kasama ang mga baliw... hala!!!... tapos naka-suot na ako ng damit na pang-ward... tapos... tapos hahalakhak nalang ako ng malakas na walang dahilan... tapos karga-karga ko pa ang barbie doll at sisigaw ng "BASILIO???... CRISPIN???... MGA ANAK KO???..." hala patay!!!... lord, 'wag naman sana...
*pukpok sa ulo* ano ba nangyayari sa'kin???... huhuhuh... sana 'wag naman mangyari sa'kin to...
haayy naku!!.. ewan ko sa sarili ko... EXAGGE LANG MASYADO KUNG MAKAPAG-REACT???... tsk.. tsk...
