Prologue
Ba't ganun kahit ayaw na ayaw ko sa salitang 'love' na yan. Bakit hinahabol parin ako nito nang, tadhana. Ayaw ko dyan dahil ang daming nagpapakatanga dahil dysn ang daming umaasa dahil maraming oaasa. Ang daming assumera kaya nasasaktsn. Ang daming manloloko dahil maraming nagpapaloko at nagpapauto.
Kaya sabi ko sa sarili ko ayaw ko dyan. Dahil ayaw kong masaktan, umiiyak at magpakatanga. Ayaw ko dyan dahil narin sa experience ng aking mga kaibigan at magulang. Lagi ko nalang silang nakikita na nasasaktan.
Pero nabago ang pananw ko dahil sa isang lalaki na nagpabago ng buhay ko...ng pananaw ko... At higit sa lahat ng....puso ko..
Pero gaya rin pala sya ng iba sasaktan nya rin pala ako. Siya rin pala ang sisira ng puso ko..
Ngayon namang bumalik ulit sya ayaw ko na syang sirain ako ang mga piraso ng aking puso na muli kong binuo
I changed, hindi na ako ang dating mahina. Mas tumatag na ang aking pader, ang harang na humihiwalay sa amin para wala nang makapasok dito kahit sino pa man kahit...siya
