short fic Zustin EP1

538 5 2
                                    


-มันอาจจะผิดที่กูที่เผลอไปรักมึงเเต่ทั้งหมดมันผิดที่มึงที่เป็นคนเริ่มเเละจบเรื่องทั้งหมดลงเเบบนี้เอง-

นักศึกษาปีสองกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งสังสรรค์กันอยู่ในผับ ใจกลางเมืองของนิวยอร์คเมืองที่เต็มไปด้วยความเจริญ เเละเเสงสีเสียงที่ผู้คนต่างหลงระเริงไปกับมันไม่เว้นเเม้เเต่ 'จัสติน บีเบอร์' ที่ตอนนี้กำลังนั่งกระดกวอสก้าเข้าปากไปหลายช็อตเเล้ว ใช่เเล้วเเละตอนนี้เขาก็กำลังเมาเเล้วด้วย กินเหล้ามันก็ต้องสูบบุหรี่สิ ทันเท่าความคิดจัสตินก็หยิบบุหรี่ในกระที่เอามาด้วยจากนั้นเขาก็จุดสูบเเละพ่นควันออกมากลางอากาศที่เย็นๆอับๆเเละเหม็นกลิ่นบุหรี่ไปทั่ว 'เหม็นอีกสักหน่อยจะเป็นใรไป' จัสตินคิดเเล้วก็นั่งสูบบุหรี่ต่อไป ส่วนเพื่อนเค้าทั้งหลายก็เริ่มเมาเเล้วล่ะ เมาเเบบเมาจริงๆอ่ะ พวกนี้คออ่อนจริงๆ ตอนนี้จัสตินก็ได้เเต่ฟังพวกเพื่อนของมันพล่ามกันไปตามภาษาคนเมา 'น่ารำคาญชิบ' ไวเท่าความติดจัสติน ก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ กดโทรศัพท์โทรหา 'เพื่อน' ใช่เเล้วเราเป็นเพื่อนข้างห้องกันเเละเป็นเพื่อนที่มากกว่าเพื่อน เเต่ไม่ใช่อย่างอื่น กะว่าจะให้มันมารับสักหน่อยเพราะคิดว่าตัวเองคงขับรถกลับไม่ไหวเเล้ว เเต่พอโทรไปมันกลับไม่รับโทรศัพท์ 'เอาวะขับกลับเองก็ได้หวังว่าคงไม่โดนเป่าหรอกนะ ' จัสตินคิดพร้อมกับเดินไปที่โต้ะที่เคยนั่งพร้อมกลับบอกลาเพื่อนๆปีสองของเขาที่ตอนนี้กำลังทั้งเมาทั้งดูดกัญชา เเละนั่งพล่ามกันอยู่
'อืมเขาไม่ไหวจริงๆนะ'

จัสตินพยายามขับรถสปอร์ตคันหรูไปตามทางเเบบไม่เกิน 80กิโลเมตรต่อชั่วโมง เพราะเขาก็รักตัวกลัวตายเหมือนกันนะ อีกอย่างเขายังมีหลายอย่างที่ต้องทำอีกเยอะเลยนะอย่างเช่นการเรียนให้จบ วิศวะ เเละการบอกความรู้สึกที่มีต่อคนคนหนึ่งไป อันที่จริงมันก็มีมากกว่านี้นะสำหรับสิ่งที่อยากทำเเต่ ตอนนี้คิดออกเเค่นี้จริงๆ...

short fic Zustin mieberWhere stories live. Discover now