PLAN

16 5 0
                                    

Olacaklardan korkuyordum. ...
Hiç kimseye bir şey söylenmiyordu. Nasıll bir yere dusmustum böyle . Saat 6:57 on beş dakikaya hangarın önünde olmam  gerekiyordu.  Başımızı bekleyen iki nöbetçi varken bunu nasıl yapmaliydim. Saat 7 ' de herkes kalkardı ve giyinmeleri için   on dakika verilirdi.  7 :30 ' ta de aşağı yemek hanede olmamız  gerekiyordu . Nöbetçi ler  kapınin başında bekliyorlardı. En küçük bir boşluk dedim en küçük bir boşluk.

Saat 7 : 00 nöbetçiler hepimizi uyandırdı.yataktan ilk kalkan ben idim.    Dolaptan cikardigim GYS baskılı t shirti  ve yaninda giyilmesi icin verilen gri bol pacali pantolonu giymek icin kabine ye yoneldim. Ama bir sey dikkatimi cekmisti. Nöbetçi nin biri yoktu . diğeri ise grup başkanıyla konuşuyordu. Bu Doerf in yanıa gidebilmek için çok güzel bir boşluk olabilir diye düşündüm içimden.
Meraklı gözlerle kapıyı baktım. Tam da düşündüğüm gibiydi .
KAPI AÇIKTI.
Sakin ol dedim kendime SaDeCE SaKİN Ol.
Yavaşça kapıyı doğru yöneldim, kıyafetlerimi de aldım yanıma koşarken giyinirim diye düşünmüştüm. Çıkmadan önce etrafa şöyle bir göz gezdirdim. Bazıları giyinmiş , bazıları daha yeni kalkıyordu. Kimsenin beni gormediginden emin olunca çıktım odadan. Etrafa şöyle bir kolacan ettim   kimse yoktu ... 
Saatime tekrar baktım da 7 yi yedi  geçiyordu hizlanmaliydim.. Loş koridorda ki soğukluğu umursamadan koşuyordum.
...Ayak sesi..
Vücudumda bir an da meydana gelen adrenalinin hissi su anda butun vucudumu sarmisti. ayak sesi benim tarafıma doğru geliyordu. Ne yapacaktım ??? Ya beni bulurlarsa. O zaman bende denek için kullanır mıyım ?? .. Korkuyorumm ... Nefes alış verişim hızlanmıştı. Vücudumdaki adrenalin beynimi etkisiz hale getiyordi. Düşünemiyordumm ..

Kolumun cekistirilmesi ile kendime geldim. Bu Doerf ' ti.  Eliyle beni takip et işareti yapıyordu. Hızla yanına doğru ilerledim.  Kltds 212 numaralı bir odaya girdi. Bende onunla birlikte odaya girdim ve kapıyı hızlı bir şekilde kapattim. Eğilerek kapının deliğinden yürümekte olan insanlara baktım. Kalbim deli gibi çarpıyordu.
Bir şey konuşuyorlardı.. Duymam lazımdı. Çünkü her ne konuşuyorlarsa bizi ilgileniyordu. Kapıya daha da yaklaştım. Bizim bulunduğumuz odanın tam önünde durmuş 2 kişi  vardı. Gördüğüm kadarıyla biri Chiristopper dı. Diğeri ise
bütün grupların sağlığından  sorumlu doktor Wliemr' di

-  İlaçlar istediğimiz sonucu vermedi. Hastaları kendine getiremiyoruz , denekler şüphelenmeye ve soru sormaya başladı , küçük bahanelerle onları oyalamaya çalışıyoruz ama bazı gruplarda ayaklanma başladı. Vee daha kötüsü .,, ilaç her insanda farklı bir mutasyona neden oluyor.
  Dedi Wliemr. Doktorun açıklamasının   ardından  gozlerimi hemen  Chiristopper ' a yönelttim.  Chiristopper yine düşüncelere dalmıştı.

Beynim bu olanları kaldıracak kadar güçlü değildi. Korkuuu bütün bedenini etkisiz hale getiyordu. Doerf karşıda durmuş bana bakıyordu. Boş , imali gözlerimi Doerf 'in gözlerine kaydırdım.

  Duyduklarım karşısında yıkılmış haldeydim. Buu yaptıkları tahmin ettiğimin çok çok ötesindeydi. "Korkuyorum" dedim ince ve tiz sesimle.

- Doerf ? Dedim sesimin catallasmasini aldırmayarak
- Ashley" BURADAN KAÇMALİYİZ " 
- Ailemi bulmadan hiçbir yere gidemem. Hem  bu ilaç da neyin nesi ??
- İnsan ırkını yok etmeye çalışıyor lar ! Bize dedikleri her şey uydurma. O yaratıklar aslında hepsi birer insanmış önceden. Kendi ellerimle öldürdüğum yaratık benimm kardesimmis bana zarar vermeye değil beni uyarmaya gelmişss Ama ben ne yaptım  kardeşimi kendi  ellerimle --- gözlerinde tutamadığı yaşlarının izin vermişti yanağından süzülmesine.

-- Peki Nasıll yapacağız bunu?? dedim göz yaşlarını silmekte olan Doerf ' e bakarak.
-- Bizz her şeyi ayarladık. Bir planımız var ..
- Bu insanlar ne olacak peki ? Dedim Doerf ' e imali bir bakış atarak .
- Bilmiyorum, dedi sesindeki korkuyu bastırmak istercesine sessiz şekilde.

   Saatine baktı. Saat 07 : 29 geçiyordu.
- Gitmemiz gerek , bizi bulamazlarsa sorun çıkar. dedi ve sözüne devam etti.
- Sen Ashley , çok dikkatli olmalısın. Planın detaylarını sana en kısa zaman da bildiririm. hızlı adımlarla odadan uzaklaştı.

Acele etmeliydim , yemek haneye geç kalmamaliydim. Elimdeki t shirti   üzerime giydim ardından hızlı bir şekilde pantolonumu da giydim.

Koridora yöneldim , koridorda her zamanki gibi rutubet kokusu hakim idi. Çok uzak değildi yemekhane buraya. Bu yüzden ulasmam çok kolay olmuştu . Elime geçirdiğim tabldotu alarak sıraya geçtim. Pek fazla sıra yoktu. Sıra bana gelesiye kadar etrafı incelemeye koyuldum.
**
Doerf yemeğini almış kendi gurubunun masasında oturuyordu.
Bende yemeğimi alarak kendi grubuna geçtim. Bir yandan olup bitenleri düşünüyor bir yandan da olabilecekleri tahmin ediyordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 01, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SPEKTRUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin