4.Bölüm

46 2 2
                                    

1 hafta geçti bu olayın üzerinden ve ben halla atlatamadım Onur her neyse de Gamze'nin bana bunu yapması canımı çok yaktı , 1 hafta boyunca Onur'dan ve Gamze'den ardı ardına mesajlar gelip duruyordu hepsine bakıyordum ama cevap yazmıyorudum , Onur benim için kesinlikle bitmişti ama Gamze'yi bırakmak çok kötü hissettirecekti beni. Dışarı çıkmak istiyordum , annemden zoraki Ebrarlara gitme bahenesiyle izin alıp çıktım evden . Hava pek karanlık değildi ama sokak lambaları açıktı , etrafta boş boş gezinmek yerine parka gidip oturmak istedim kafamı dinlemek istedim , pek de öyle olmadı bir sürü insan vardı -kalabalık ortamlardan hoşlanmam - yine de insanlardan , gereksiz seslerinden uzak bir yere oturdum , şans eseri polarımın cebinden kulaklık çıktı ve ben de hemen kendimi şarkıya bağladım , slow şarkılar dinledim ve birden gözlerim kapanmaya başlıyordu kendime gelmek için doğrulduğum anda karşımda Onur'u gördüm , sakin bir şekilde "Bu şerefsizlikleri kim öğretti sana ?" dedim hafif sırıttı sonra kolumdan tuttuğu gibi ayağa kaldırdı beni ve parkın arka tarafına doğru sürüklemeye başladı gitmek istemiyordum ama çok sert tutmuştu , bağırsam sesimi duymazlar. Tutsak bir şekilde parkın arkasına gittik , burayı görünce aklıma direk o gün geldi . Onur " Yat yere ! Seni burda becericem kızım !" dedi , bir yandan gülesim geliyor bir yandan da çığlık atasım "Sıkıyorsa yapsana ! Şerefsizsin sen , hiç bir şey yapamazsın !"
Pis pis sırıtıyor ve beni yere atıyor kalkıyorum ama yine atıyor ve bu sefer canım yanıyor ve üzerindeki tişortü çıkarıyor sonra kemerini , onu izlerken panikliyorum ve tüm gücümle çığlık atıyorum , karnıma tekme atıp susturuyor beni sonra üzerime eğliyor yüzünü tırnaklarımla çiziyorum ve kanamaya başlıyor bir yandan da geri çekiliyor bu sefer ayağa kalıp kaçarak çığlık atıyorum ama yine üzerime atlayıp tutyor bu sefer öpmeye çalışıyor ama boynundan tutuyorum eğilemiyor bile sonra 2 3 kişi geliyor biri parkın kafesindeki garson abi , biri Gamze'nin abisi , biri de yedikule'li bir genç popüler ama ben pek tanımıyorum , garsoncu abi Onur'u üzerimden alırken bir yandan da pataklıyordu , Gamze'nin abisi de çocğu çok sert bir şekilde dövüyordu , onları izlerken bi kol da beni kaldırıyordu nazikçe , genç "İyi misin ? Seni eve bırakayım" dedi , beni eve bırakmasını istemezdim ama çok başım dönüyordu ve yanımda birinin olmasına ihtiyacım vardı , ben"İyi değilim , onu öldürmek istiyorum" deyip Onur'a sert sert baktım , halla abiler onu dövüyordu , yanımdaki genç kolunu omuzuma koyup gitmemiz için hafif sarstı ben de yürümeye başladım 5 - 6 dakika sonra eve varmıştık ben onun koluna girmiştim mahalleye girince kolundan çıkmıştım yanlış anlaşılmasın diye beni kapıma kadar bıraktı "Kendine dikkat et Yağmur" dedi ve birden gözlerim fal taşı gibi açıldı "Adımı nerden biliyorsun ?" dedim şaşkınlıktan , beni nerden tanıyordu ki ben popüler değildim hatta dışarı da pek çıkmazdım "Onur söylemişti , aslında arkadaş değiliz Onur pis birisi onu tanıyorum bu yüzden onunla ilişkim yok ama senden bahsediyordurdu güzelliğinden bahsediyordu , güzelliğinle kendini yüceltiyordu , Yağmur bak bi kız sevdiği erkeği kız kardeşlerine anlatır ama bir erkek sevdiği kızı kardeşlerine ablatmaz bu böyledir ama Onur tam tersine seni herkese gösteriyordu , havalanıyordu" dedi ve ben şok olmuştum nerdeyse ağlayacaktım demek beni sırf güzelliğim için seviyordu olmayan güzelliğim için , demek beni herkese gösteriyordu , "Ben güzel felan değilim , Onur da karaktersizin teki tanıştığım güne lanet olsun" dedim , sonra halla adını bilmediğim için ona bakıp "Adın ne ?" dedim biraz bekledikten sonra "Emre" dedi , ben"Sağol Emre bugün bana yardım ettiğin için evime bıraktığın için çok sağol" dedim , bu çocukta bir şey vardı aklımı karıştırıyordu bir sorun vardı ona bakıp "Kokun bana çok tanıdık geliyor" dedim bana bakıp güldü "O gün birisine çarpmıştın özür dilemeden gitmiştin belki de o kişinin kokusudur" dedi ve direk aklıma o gün geldi evet çarptığım kişinin de bana yardım eden Emre olduğunu öğrendim rahatlıkla ölbeilirdim "affedersin o gün aldatılmıştım" dedim hafif tebessümle sonra kapının önünde çok durduğumu fark ederek "Ben artık eve çıkayım geç oldu , yine her şey için sağol kendine dikkat et" dedim ve o da bana bakarak ama tam gözümün içine bakarak "Sen de kendine dikkat et Allah'a emanet ol" dedi , tebessüm edip apartmanın içine girdim ve eve girip direk odama koştum , aklımda bugün yaşadığım gerilim yerine Emre vardı o çok değişikti aslında normaldi ama bir şey vardı onda sevmiştim onu , hoşlanmıştım.

Selam arkadaşlar bu bölüm hoşuma gitmedi ama çok boş bırakmak istemedim burayı böyle bir şey yazdım işte ilham gelmedi pek :( her neyse lütfen yorum yapın yorumlarınızı istiyorum eğer yapmayacaksanız da beğenin en azından emek veriyorum. İyi günler :)

BitişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin