CHAPTER: 3

7 0 0
                                    

hay i just got home .. mga  5:30 na ako na ka uwi pero wala pa rin si mommy na nood nalang ako ng TV habang hinihintay sya hour's later wala pa si mama hinihintay ko sya para sabay kami mag dinner, 9:50 na ng marinig kong bumukas yung gate gutom na gutom na ako pero hinihintay ko lang sya naantok narin ako ehh bumukas lang ang pintuan at binuga nito si mama

" hi ma! " sabi ko ng makita ko si mama

" ohh andyan ka na pala , wait anong nangyari dyan sa braso mo ?" tanong ni mama

"wala to ma na paso lang ng kape , syaka po ginamot na sa clinic .."

" sure ka ha, bukas bibigyan kita ng pera pambili nyang gamot " sabi ni mama at humikab

" okay po. ma kain kana" pagalok ko dito

" hindi na anak kakakain ko lang kanina birthday kasi ng maneger namin sa office kaya napa subo ako, ikaw kumain kana ba?" tanong ni mama saakin

"opo ma kumain na po ako" pagsisinungaling ko " sige ma ha akyat na po ako ng kwarto " umakyat na ako ng mabilis dahil naramdaman kong nagtutubig ang mga mata ko ayoko naman ipakita kay mama na ganito ako yung mahina,at maraming iniindang saket kahit maraming nagsasabi saaken na palaging masaya at palatawa ako kasi yung nagpapalakas ng loob ng tao pero ang sarili ko di ko maayos ayoko kasing pati yung mga tao sa paligid ko at mga kaibigan ko ay maging malungkot kaya lagi akong nagpapasaya sa kanila.

si mama kasi di manlang marunong makiramdam di nya ba alam yung sitwasyon ang saket kaya mag manhid-manhiran na parang walang iniindang saket ayokong ipakita na nasasaktan ako kay mama kase gusto ko mag focus lang sya sa trabaho dahil ayoko ng dumagdag, natulog na ako ng mahimbing .....

..................

nag lalakad ako sa isang mahabang kalsada parang kahit anong lakad ko at takbo di ako gumagalaw bigla namang may isang ospital nalang ang nasaharap ko na padako lang ako sa isang kwarto may nakita akong isang babae na naka-confine dito at parang marami syang sugat sa katawan di'ko makita yung mukaha nung babae habang nakahiga sya may nakita akong nasa paligid nya yung isang lalaki nakaluhod habang hawak ang kamay nung pasyente at umiiyak yung dalawa naman is isang lalaki at babae na mag kahawak ang kamay habang naktingin sa babaeng na kahiga

mga ilang minuto pa ay biglang mumulat ang mata nung babaeng nakahiga agad namang nataranta yung lalaking nakaluhod at tumawag ng doctor at nurse, makailang saglit pa is dumating na yung doctor at nurse  at ichineck yung details ng naka higa at may sinabi sa lalaki at agad namang itong natuwa at umupo sa tabi nung pasyente

" madelyn....." tawag nito sa nakahiga , nung tinawag nung lalaki yung pangalang yon agad namang kumirot ang puso ko bakit kaya at ang pakiramdam ko ang mga lumuluha ako at umiiyak   " madelyn .... ako to si james ako to nakikila mo ba ako" pagtawag nung lalaki na nagngangalang james... teka lang ...   " ako to madelyn si james ang boyfriend mo at ilang araw kana nandito sa ospital buti naman wala kang amnisya dahil malakas ang pagkakatama mo sa ulo ng nabanga ka ng humaharurot na koste."

"ha hindi ikaw ang boyfriend ko" hindi makapaniwalang sagot nung madelyn " hindi ikaw ang boyfriend ko at sya " sabay itinuro yung lalaking kasama nung babae   " sya ang boyfriend ko , sya si tyler sya ang boyfriend ko " pag sabi nung madelyn

" ha! hindi sya ang boyfriend mo at ako " gulat na sabi nung james pati yung isang lalaki at babae ay nagulat di

"hindi ako ang boyfriend mo madelyn hindi ako kundi si james" sabi nung lalaki na katabi nung isang babae

" madelyn anong sinasabi mo si tyler ang boyfriend at ang boyfriend mo ay si james" sabi nung babaeng katabi nung tyler

" hindi ! aria , nagkakamali ka nagkakamali ka-----" na putol ang sinasabi nung madelyn ng biglang kumirot yung mga sugat nyang natamo " AHHH!!!! ANG SAKIT !" napa sigaw nitong sabi , agad naman nag bigay kirot saakin at ang mga mata ko ay luhuha, tumawag nanaman ng docotor ang pasyente kaya pinalabas sila yung babaeng nag ngangalang aria ay umiiyak habang nakayakap dun kay tyler , pero bakit bakit parang ako to bakit pa..parang lahat ng kirot ramdam ko isa lang naman tong panaghinip di nag tagal ay nawala na ng parang bula ang mga pangyayari ay nauwi sa malungkot bigla akong parang binuhusan ng malaig na malamig a tubig kaya agad namulat ang mata ko

My Bestfriend's  AccidentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon