Telefonumdan gelen mesaj sesiyle irkildim.Normalde mesaj gelmezdi.Telefonumu elime alıp mesaja baktım.
Saat 17:00'da parkın orada oluyorsun.Yoksa ne yapacağımı sen düşün.05-- --- -- --
Mesajın kimden geldiğini bilmiyordum.Numarayı aradım.Daha konuşmadan karşımdaki kişinin şu sözlerini duymuştum:İşletildiğini zannetme,dediğim saatte parkta ol.
Bu bir tehditse kanacağımı düşünme,diye yanıtladım.
Sen zeki bir kızsın Gece,tehdit mi değil mi orasını sen anlarsın,cevap verip yüzüme kapatmıştı.
Ne ima etmeye çalışıyordu?
Bir dakika,bu karşımdaki kişi ismimi nereden biliyordu?Kimdi ve niye benimle ilgileniyordu?
Saate baktığımda 16:24'ü gösteriyordu.Üzerime ceketimi giyip çıktım.
Yürümeye ihtiyacım vardı,biraz kafamı dinlemeye.Kaybettiğim tek yaşam varlığım olan Enes'imi kaybettiğim güne dönerdim her zaman.Sonrada doya doya ağlardım.
"Ablacım bak ne olur evde kal.Yarım saate geleceğim zaten.Lütfen Enes."
"Hayır abla ya.Ben de geleceğim işte.Ben de senin yanında olacağım.Hem bak zaten yarım saate gelecekmişsin beni de al beraber hava alırız.Lütfen ablaa."
Aslında benim salaklığım,benim aptallığım yüzünden kardeşim canından olmuştu.Ben onu kıramadığım için tek yaşama sevincimi de kaybetmiştim.
Dolaşmaya çıktığımızda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık.
Teen FictionBunların sebebi karanlıktı: Bu yeni bir karanlığın başlangıcıydı..