มึงผิดเองที่รักกู[YAOI]

บทที่ 1

ใครจะรู้ว่าเด็กเพียง อายุ 7 ขวบ จะต้องอยู่โดยไม่มีใครปกป้อง ต้องอยู่โดยที่ไม่ว่าตนเองจะโดนกลั่นแกล้งแค่ไหนก็ไม่มีสิทธิ์เอ่ยร้องว่าเจ็บ เพียงเพราะตนเองเป็นลูกเมียน้อย...
......................................................
เด็กน้อยที่เกิดมามีดวงตาสีน้ำเงินออกฟ้าอย่างกับไพรินล้ำค่า ดวงหน้าที่ได้รูปตั้งแต่เกิด ที่ไม่ว่าใครๆเห็นก็ต้องหลงไหล หากแต่มีเพียงคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ชอบเด็กน้อยคนนี้ตั้งแต่ยังไม่เกิด นั่นเป็นเพราะเเม่ของเด็กน้อยเป็นเมียคนที่ 5 ของตระกูลนี้
ตั้งแต่เด็กน้อยจำความได้จนถึงปัจจุบันสิ่งที่เห็นคือการที่แม่ของตนโดนรังแกจากเมียของพ่อที่ให้กำเนิดตนมาหากแต่ผู้เป็นพ่อไม่เคยจะสนใจ
เด็กน้อยเฝ้าแต่คิดว่าทำไมแม่ของตนไม่เลิกกับพ่อหรือพาเขาหนีพ่อไปล่ะหากแต่แม่คอยที่จะของให้พ่อซื้อของราคาแพงๆให้ ทำไมล่ะ?เด็กน้อยได้แต่ตั้งคำถาม
จนถึงวันนี้วันที่เด็กน้อยอายุครบ 7 ปีพอดี นั่นคือวันเกิดของเขาเอง แต่สิ่งที่เกิดในวันนี้ทำให้เขาไม่อยากจะจดจำ ในวันที่แม่เขาตาย...
เขารู้ว่าแม่ของเขาตายเพราะอะไรหากแต่เขายังไม่สามารถพูดออกไปได้ทำได้เพียงเก็บความแค้นไว้เท่านั้น
เด็กที่น่ารัก แต่กลับมีความทรงจำที่แสนเลวร้ายทำให้เขาต้องผลักดันตัวเอง เพื่อที่จะแก้แค้น!
นามของเด็กที่น่าสงสารนี้คือ "รัตติกาล ทักษิณุสร"
หรือก็คือ
"สายหมอก"
จงจำชื่อของเด็กคนนี้ไว้ให้ดีในวันที่เขาจะกลับมาแก้แค้น!