Sarang [Jikook] ✓

.16.

Omomomo 1k olmuşuz....... *v*

Ve ne yazık ki sona geldik :'(((

Special bölüm yazar mıyım bilmiyorum.. Belkim ya da ikinci bir sezon dfklsdfklds

İyi okumalar demeden önce anlatımıma güvenmiyorum yazarken heyecanlanıp aceleye getiriyorum ve  saçmalıyorum çoğunlukla bölümü beğenmezseniz anlayabilirim gerçekten Ö.Ö

İyi okumalaaarr

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Son kez mesajlarına bakıp bir umut Sarang'dan bir tavsiye bekledi. Nasıl yapmasıyla ilgili.Ne demeliydi? Nasıl demeliydi? Derse neler olacaktı? Yükü üstlenebilir miydi? Jimin ile araları düzelmeye başlamışken yeniden uzaklaşırlar mıydı?

Titreyen telefonunu alıp mesaja baktı.

Love: Jimin oppa birazdan odana gelicek

Jungkook: Nasıl neden?

Love: Jungkook kendini kötü hissediyormuş ona bakar mısın bi dedim

Jungkook: Tanrım ne yapacağım!!

Love: Gerisi sende

Telefonu bırakıp yatağa uzandı. Hayır.. Hayır.. hazır değildi. Ne diyeceğini düşünmemişti bile. 

"Jungkookie" kapının açılmasıyla birlikte içeri neşeli bir ses doldu. Şüphesiz Jimin'di. Sırtı kapıya dönük olduğu için görmüyordu ama sesinden anlamıştı. Omzuna değen elle heyecanı iki katına çıktı. 

"İyi misin?" yavaşca dönüp sırt üstü yattı. "Hyung" Jimin konuşmadan elini küçüğün yanağına götürdü. 

"Ateşin mi var?" Jungkook elini yanağındaki elin üstüne koydu. Yavaşça doğrulup Jimin ile aynı hizaya geldi. Tuttuğu eli yavaşça yanağından indirip iki eli arasına aldı. "Sorun-" Jimin cümlesini tamamlayamadan küçük olan kafasını onun omzuna koydu. "Jungkook iyi misin?"  

"Ne dedin?" Jungkokdan gelen mırıldanmayı anlamamış tekrarlamasını istemişti. "Dedim ki.."

kafasını kaldırıp gözlerinin içine baktı."..Seni.seviyorum" 

"Aigoo~bende seni seviyorum" gözleri kısılana kadar gülümsedi Jimin. Bu iki kelime bile bu denli mutlu olmasına yeterdi.

"Öyle değil hyung"

"Nasıl?"  Öne doğru eğildi. Neler olduğunu anlamayan Jimin ani tepkiyle kafasını geri çekti. "Geri  kaçmasana hyung!" 

"İyi olduğuna emi-" O konuşmakla meşgulken küçük olan hızla öne atılıp Jiminin dudak kıvrımına bir öpücük kondurdu. Bu cesaret nerdendi bilmiyordu ama şuanda en son düşüneceği şey oydu belkide. Yavaşça geri çekildi. 

Heyecan ve şaşkınlıkla birbirlerine baktılar bir süre. 

"Yani.. böyle"  bütün vücudu yanıyordu resmen. Kafasını başka tarafa çevirip bir tepki bekledi.

.

 "Ee.. şey.."  tekrar hyunguna baktı

"Ney?" yine o bakışları vardı suratında. Yavru bir köpek gibi. 

"Ne demeliyim?" Omuzları düştü Jungkookun.. Cidden mi?

"Sende beni sevdiğini söyle hyung"

"Ya sevmiyorsam" şimşekler çaktı kafasında, başından aşağı kaynar sular döküldü sanki. En korktuğu tepki buydu belkide. Ya Jimin onu sevmiyorsa? Grup hakkında olabilecekler, yeniden birbirlerinden uzaklaşmaları bir anda hepsi gözlerinin önünden geçti. Sadece 2 saniye içerisinde. 

Karşısındakinin kıkırtısı onu hayata geri çekti. "Şaka yapıyordum" kollarını küçüğünün beline doladı. "Seni seviyorum.."

..

.

..

.

"Sonunda be!" kapıdan kafasını uzatan Taehyung gülerek bağırdı ikiliye. Arka taraftan görmeye çalışan Hoseok'un sesi geliyordu.

"Yah! Rahatsız etmesene!!" sinirle bağırdı maknae, hyunglarına ama bu daha başlangıçtı. 

İkisi içinde ilerdeki günler fazlasıyla zorlu olacaktı..

.

..

.

"Birden Sarang'a ödemem gereken para aklıma geldi. Yıkıldım" bu lafı zerine Taehyung kahkahayı basarken Jimin şaşırmıştı.

"Ne parası?"

"Şey..-"

"-aranızı yapması için" lafı Taehyung devam ettirdi.

"Nasıl? Bir saniye neler oluyor?"  Taehyung kısaca özet geçtikten sonra Jungkook telefonundaki mesajları gösterdi. Bunun üstüne Jimin, Sarangla yaptığı konuşmaları Jungkooka gösterdi.

"Vay cimcime"

"Zorda kalırsam tavsiye için kime gideceğimi biliyorum artık" daha fazla onları rahatsız etmeyi bırakıp odadan çıktı Taehyung.

"Teşekkür borçluyuz sanırım ona" Jimin tekrar sarıldı.

"Keşke sadece teşekkür borçlu olsaydık"