Just friends? | N.H

08

Pov Chavon.
Straks gaat het gebeuren. Ik ga Niall vertellen wat ik voor hem voel. De spanningen gieren door m'n lijf. Ik hoor Niall beneden. Hij is met ontbijt bezig, i think. Ik kruip het bed uit en kleed me aan. Daarna doe ik m'n haar en make up en loop naar beneden.

Niall had een heerlijk ontbijtje voor ons gemaakt. Cornflakes met melk om precies te zijn. Echt super speciaal enzo, not. Maarja, Niall is ook niet m'n vriendje! Dat moet ik goed onthouden, want soms draven m'n gedachtes iets te ver door..

Nadat we een film hebben gekeken zucht Niall diep. M'n buik begint weer pijn te doen. Zal ik het nu vertellen? Dan is het er maar uit. 'Uhm Niall, ik moet je eigelijk iets vertellen' begin ik. Niall kijkt me aan. 'Ik uhm'. Ik kijk in z'n ogen en weet even niks meer te zeggen. 'Tell me' dringt Niall aan. Ik kijk naar de grond. 'Ik vind je leuk Niall'. Eerst glimlacht hij maar z'n glimlach verdwijnt daarna snel. 'Als in: leukleuk of als in: leuk?' Vraagt Niall. Z'n stem klinkt angstig. 'Dat eerste' zeg ik zacht.
Even is het stil. Iets van een minuut horen we alleen de auto's die voorbij rijden en de vogels buiten. Ik vind het een fijne stilte, en wil niet dat die verbroken word.
Dan staat Niall op. 'Wat ga je doen?' Niall kijkt me boos aan. 'Weg, ik hoef je de komende tijd niet meer te zien' zegt hij bot. Ik kijk hem verward en verbaast aan. 'Maar, hoezo? Ik heb toch niks verkeerd gedaan!' Niall geeft me nog een boze blik maar geen antwoord. Hij loopt gewoon weg, weg zonder iets te zeggen. Ik hoor de deur dicht slaan en voel de tranen over m'n wangen stromen. Dit is wel de laatste reactie die ik had verwacht. Niall is nog nooit boos op me geweest. En waarom zou hij boos zijn? Ik kan toch niks tegen m'n gevoelens doen!
Ik loop naar de keuken en pak een mes uit de la. Ik heb al sinds groep acht, de eerste klas niet meer gesneden, maar dit is het perfecte moment om weer te beginnen. Ik ben m'n beste vriend kwijt, en dat is m'n eigen stomme schuld.

Ik zit hier nu al uren. Uren op de grond in de keuken. M'n arm bloed niet meer, maar dat heeft die wel gedaan. Ik trek m'n mouw eroverheen en veeg de laatste tranen ruw van m'n wangen. De bel gaat maar ik heb geen zin om op te staan. De bel gaat nog een keer en dan krabbel ik toch maar overeind. Ik sjok naar de deur en open hem. Anna. 'Lieverd wat is er gebeurd!' Gilt ze.  Ze trekt me in een knuffel waardoor ik opnieuw begin te huilen.

Pov Anna.
Jeetje, wat een verhaal. Ik had nooit gedacht dat Chavon Niall leuk zou vinden, ze zijn al zo lang vrienden. Als sinds dat ik ze ken! En de reactie van Niall zoals Chavon het beschreef, klinkt al helemaal buitengewoon. Zo ken ik Niall helemaal niet. Ik vind het sneu voor Chavon. Ze kan niks aan d'r gevoelens doen. Maar zo blijkt maar weer dat Niall niet de goede jongen voor haar is. 'Chav, het komt wel goed, je zult een andere leuke jongen vinden' zeg ik terwijl ik een kus op d'r wang druk. Chavon kijkt me met betraande ogen aan. 'Ik weet het niet An, misschien blijf ik wel voor altijd alleen'. Ahw, arme Chav. 'Zo moet je niet denken, er zijn genoeg jongens die jou willen'. Ze haalt haar schouders op.
Er volgt een korte stilte die ik onderbreek. 'Laten we iets leuks gaan doen! Dan word je vast weer vrolijk!' Roep ik enthousiast. 'Zoals wat?' Vraagt Chavon emotieloos. 'We gaan gezellig naar de stad, en dan vragen we Zayn en Alicia ook mee!' Nu stromen de tranen opnieuw over d'r wangen. 'Nee please niet! Niet dat gelukkige, verliefde stelletje!' Roept ze. 'Oke oke' probeer ik haar weer wat te sussen. 'Dan gaan wij gezellig met z'n tweeën shoppen!' Chavon kijkt me met betraande ogen aan. 'Maar dan wel morgen, want het is al tien uur' zeg ik lachend. Chavon knikt en ik zie een glimlach op haar gezicht verschijnen. 'Wil je blijven slapen? Anders ben ik zo alleen'. Ik sla m'n armen om haar heen. 'Tuurlijk wil ik dat, alles voor m'n beste vriendinnetje!'

Pov Niall.
Ugh, wat heb ik gedaan! Chavon vertelde me dat ze verliefd op me is, en het enige wat ik doe: FACKING BOOS WORDEN. Soms snap ik mezelf echt niet. Ze kan niks doen aan haar gevoelens. En misschien voel ik toch wel wat voor haar.. Want toen ik d'r tranen zag voelde ik me zo slecht! Echt niet normaal. Het schuldgevoel doet me slecht.
Ik besluit maar naar bed te gaan. Een nachtje goed slapen zou niet verkeerd zijn.

Maar in slaap komen lukt moeilijk..