Bazen ilmek ilmek takılır boğazımızda, o an dilimizin ucunda dolanır lal kelimeler ve cümleler avaz avaz susar burdayım diye.
Ömür mü ? ömür geçip gider durmadan.
Bazen durgun bazen hızlandırılmış bir film fragmanı gibi. Elbette hazanla geçmez bir ömür.Aslında zamanın geçmesini istemediğimiz anları da çok. Gerçekleştirmek istediğimiz o kadar çok şey var ki geleceğin belirsiz yaşanmamış yada hazanın kuru çalılıklarında takılı kalmış onca hüznü atmak için didinip dururuz.
Demem o ki ne olursa olsun hangi zaman diliminde yaşarsak yaşayalım, hazan da hep var olacak hayalini kurduğumuz geleceğin umudu da...
Umut etmek belkide sığındığımız tek limandır. Ulaşmak için çabaladığımız bizi hayata bağlayan o hayalere bir gün ulaştığımızda hayat bize yeni oyunlar oynar can evinden vurur. Belki hayallerimizi o an sığındığımız o limandır.
Belki bizi ayakta tutan yeniden hayata bağlayan, belki de bu şekilde güçlü olmaya alışır insan. Her rüzgarda savrulmamayı fırtınalara gögüs germeyi öğrenir yaşaması gerektiğini öğrenir kendi için sevdikleri için..
Zaman
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZAN ÇİÇEKLERİ
RandomGeçmişi unutmaya çalışırken gelecek hep önüne geçer insanın .Bir türlü utturmaz geçmişini aynı geçmişi tekrar tekrar yaşar insan, hayatı boyunca kaderi aslında hiç deyişmez, zaman deyişir,mekan deyişir olaylar deyiştir, kişiler deyişir ama kaderi...
