~♡Love More Worry Less♡~(Дууссан)

~♡Love More Worry Less♡~

Жунин- Кёнсүү-яа! хамтдаа дугуй унах уу?
Бекхён-би хамт явъя
Кёнсү-чамаар яадаг юм? Чи явж унт
Чанёол-та хоёр болзоонд явах гэж байгаа юм уу?
Кёнсүү-*муухай харах* бид хоёр нэг өрөөнд байдаг санаж байна уу?
Бекхён-Чани чи надад шинээр зохиосон аяаа сонсуулаач?
Чанёол-за гэсээр тэр хоёр өрөө лүүгээ явлаа.
Жунин үүдэнд очоод гутлаа өмсөөд
-явцгаах уу? *ёжтой инээсгэлэх* гараа сунгах
Кёнсүү-*гарнаас нь хөтлөх* ммм, за гэсээр гутлаа өмсөн тэр хоёр гэрээс гарлаа.
Шөнийн нэг цаг гэхэд цэцэрлэгт хүрээлэнд хөл хөдөлгөөн их байлаа.
Кёнсүү-энэ хүмүүс чинь гэртээ харьдаггүй юм байх даа?
Жунин- хэхэ би нэг газар мэднэ гээд кёнсүү-г хөтлөөд цэцэрлэгийн хамгийн харанхуй хэсэг лүү явлаа. Тэд явсаар нэг том модны доор очиж суулаа.
Жунин-энд байх таалагдаж байна уу?
Кёнсүү-*инээмсгэлэх*ммхн

Жунин:*гарнаас нь атгах* Кёнсүү-яа!

Кёнсүү-*ичих* я-яасан? Гэхэд Жунин Кёнсүү л дөхөн *чихийг нь хэлээрээ оролдоод*

-би чамайг хазмаар байна гэж хэлээд хүзүүн дээр үнсэн нэг гараа бэлхүүсээр нь явуулан нөгөө гараараа түүний бяцхан андийг өмднийх нь гаднаас илж эхэлхэд Кёнсүү-д сайхан санагдаж хоёр гараараа хойш тулан нүдээ анин уруулаа хазлах нь Жунин-н амьсгааг дээрдүүлж тэд хаана байгаагаа умартан дээр доороо орцгоолоо.

Жунин Кёнсүүгийн цамцыг дээшлүүлэн хөхнийх нь товчоор тоголход Кёнсүү ухаанаа алдаж амьсгаа нь дээрдэн Жунин-н уруулыг шунаглан үнсэнэ.

Харанхуй бас хүмүүс цөөрсөөр байсан тул тэдэнд саад болох зүйл нэг ч байхгүй байлаа.

Кёнсүү- Ж-жунин энд хийх гэж үү?

Жунин-*ёжтой инээх*яасан айгаа юу?

Кёнсүү-хэн нэгэн бид хоёрыг таньчихвал....

Жунин-зүгээр дээ чи л чимээгүй байхад болно.гээд өмдөө тайлан Кёнсүү лүү нэвтэрлээ.

Кёнсүү жунин-н булчингаас атган уруулаа хазлан аль болох дуу гаргахгүйг хичээсэн ч Жунин-н өгч байгаа таашаал дэндүү их байсан учир тэвчилгүй чанга гэгч нь гиншиж эхэллээ.

Жунин-н гэдэс рүү Кёнсүү-н эрхтэн хатуурч хатгах тусам Жунин урамшин улам хурдан хөдөлнө. Гараа явуулсаар Кёнсүү-н анд дээр ирээд дээш доош хөдөлгөхөд Кёнсүү амандаа

-намайг хаз хазаач гэж үглэн,гиншэж байлаа. тэдний бие хөлөрч хоорондоо наалдхад үгээр хэлэхийн аргагүй таашаал мэдрэгдэнэ. Гэнэт жунин эрхтэнээ сугалан босход Кёнсүү аньсан байсан нүдээ нээн бүлтийлгэн Жунин лүү ширтхэд жунин өнөөх л ёжтой инээдээрээ инээгээд Кёнсүү татаж босгоод хажууд нь байсан том мод руу шахан аваачаад, гар нь биеээр нь хэсүүчилж байгаад хатуурсан эрхтэнг нь гараараа хэд хэд шувтараад толгой дээр нь өөрийнхөө эрхтэнг аваачин хөдөлхөд Кёнсүү ахин уулга алдан толгойгоо Жунин-н цээжинд наан үнсэхэд тачаалаас болж үүссэн давслаг ус буюу хөлс түүний аманд амтагдана.Кёнсүү цаашилсаар Жунин-н хүзүүг шимхэд түүний дотор Жунин-н аварга эрхтэн орж ирлээ.Жунин Кёнсүүгийн хөлийг хоёр гар дээрээ өргөсөн байх ба Кёнсүү жунин-н хүзүүгээр гараа оруулан хүзүүнд нь шигдэн заримдаа хазлаж заримдаа шимхэд Жунин тачаадан улам хурдан хөдөлхөд Кёнсүү-н дотор улам л давчуу болсон мэт санагдана......... хэт их жаргалыг тасалдуулан утас дуугархад

Кёнсүү-*амьсгаадах*у-у-у-тас дуугараад байна. гэж хэлэн түүнийг бага зэрэг түлхсэн ч Жунин тоосонгүй улам бүр хурдан хөдөлнө. Жунин аххх мхххх аггххх гэж гиншсээр Кёнсүү-н дотор тавьчихлаа. Дараагаар нь Кёнсүүг буулгаад бүсэлхийгээр нь гараа оруулан уруулыг нь шунаглан сорж үнсээд

-сайхан байлаа. гэхэд ахин утас нь дуугархад жунин уурлан хөмсөгөө зангидаад

-ямар хараал идсэн новш нь вэ? Гэсээр утсаа харвал Жүнмён байлаа.

Кёнсүү- инээмсгэлээд утасыг нь авч салгаад миний залуу уурлахаараа илүү халуухан харагдах юм гээд бүсэлхийгээрээ хөдлөн жунин-н андийг гаднаас нь үрхэд

Жунин-энэ сахилгагүй Сатаны хүүг хараад байгаарай. Гэсээр ахин жаргалдаа умбахаар түүн лүү дайрлаа.

-Жунин удахгүй үүр цайна шд ээ.

-хамаагүй ээ удахгүй ээ хонгор минь..............