Ölmemek için 'Savaş

17 0 0
                                    

SENİ SEVİYORUM....

Birgün işe gitmek için çıkmıştım evden. Bugün başıma gelecekleri hiç bilmiyordum.
Kendimi tanıtmayı unuttum.
Ben;Nur bir dış hekiminin yanında asistanlık yapıyorum.
Bugün is yerine bir çocuk geldi . Patronumla sohbet etmek için .
Onu ilk gördüğümde adeta kendime gelemedim. Aşık olmuştum evet belkide ilk defa aşık olmuştum . Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyor nefes alamiyordum.
Konuşmam lazımdı onunla buna karar vermiştim. İş yerimden giderken kartını bıraktı masaya . Ona ulaşmam için o kartı almam lazimdi. Daha sonra patronum onu kartvizitlerin içine koyduğu anda onu ordan alıp üstündeki bilgileri kaydetmistim telefonuma. Akşam olmuştu eve gidiyordum. Eve gidip onu arayacak. Hatta facebooktan ekleyecektim. Eve gelmistim sonunda. Hemen bilgisayarın başına oturmustum. Onu bulmuştum facebooktan.
Biranda birşey oldu ve ona ulaşmayı istemedim. Çünkü ilk defa başıma geliyordu bu olay. İlk defa bir erkege ben ulaşacak ilk adımı ben atacaktim.
Korkmuştum geri cevrilmekten,hayatında birinin olmasından korkmuştum. Yapamadım konusamadim. Aradan bir hafta geçti . Birgün akşam eve giderken düşündüm . Şimdi konusursan en azından gerçeği öğrenecek yoluna bakacaksin diye kendimi kuvvetlendiriyordum .
Ama zordu bu durum benim için. Belkide ilk defa birisine açılacak ilk defa itiraf edecektim hislerimi.

Bulmuştum onu facebooktan eklemistim hemen taniyamadi ama beni iki defa gördüğü birisini ne kadar taniyabilirdi ki. Bense onun yüzünü ezberlemistim. Konuşmaya basladik .
Anlatmıştım hislerimi söylemiştim ona. Ters bir cevap almadım Ama hayatında biri olduğunu öğrenmiştim. Bir hafta önce almış hemde hayatına. Eski sevgilisini. Bir hafta önce cesaretimi toplamış olsaydım belkide kızın yerinde ben olacaktım. Baya konuştuk o gece belkide gecenin yarısına kadar . Numaralarimizi vermiştik gene de birbirimize . Ertesi aksam oldu işten çıktım dolmuşa binmistim . Birden telefonum çaldı ve nerede olduğumu sordu. Bende otobüste olduğumu söyledim. Bana inebilir misin dedi inmistim onun için otobüsten. Geliyorum ben dedi indigim durakta bekledim. Ve gelmişti yanıma yan yana yukarıdaki durağa doğru yürüyorduk. Kokusunu ilk kez o kadaar yakından hissetmiş içime kadar işlemişti kokusu. Unutmazdim artık. Yolda yürürken bana bir cümle kurdu durduk yere . Çok şey konuşmuştuk Ama o cümlesi beni benden almıştı adeta.
-Ben Antalya yi çok sevdim . Dedi gözlerimin içine bakarak. Salakca bir gülümseme oluşmuştu suratım da. İmkansizligi konuşmuştuk o gün .Bu ailesinin yanına Istanbul'a gideceğini söylemek için buluşmuş benimle . Yüzüme söylemek istemiş.. Etkilendiğini de söylemişti benden. Ama gidecekti ne fayda ki. O kızın yaşadığı şehire gidecekti .
Demiştim kendime. Hayatına bakacaksın. Yolunaa devam edeceksin. Arkadaş kalmayı sevmiştim onunla. Ertesi akşam buluşmak için randevulaştık. O gün calisirken akşam olmamıştı sanki benim için . Evet birşey olmayacaktı aramızda kabul etmiştim ama gene de kendimce kendimi avutuyordum ışte .
Aksam olmuştu sonunda . Bulusmustuk . İki tane içki aldık yolda yürüyorduk. Bir bankaa oturduk. Oturduğumuz anda yagmur başlamıştı ne severdim yağmuru. İki sevdiğim şeyde aynı anda benimle birlikteydi . İslanmamak için bir ağacın altına gecmistik. Ama daha çok islandik hemen yanımızda küçük bir lunapark vardı. Atlikarincalarin olduğu yere geçmiş artık islanmiyorduk. Normal arkadaşça konuşmaya başladık o içmeye başlamıştı Ben sarhoş olurum diye. İcmiyordum. Normal konuşma arasında bana birden...
-Dünkü gibi değilsin . Dünkü gibi konuşmuyor gözlerime heyecanla bakmiyorsun dedi.
Gözlerim dolmuştu. Sus deyip tam gidecekken oradan kolumdan tutup beni kendisine çekti. Ve öyle bir sarildi ki o duraktaki kokusu şimdi cigerlerime kadar işliyordu. Birden öptü beni. Ellerim vücudum titriyordu heyecandan . Ne yapcagimi bilemedim. Bende ona bırakmıştım kendimi. Sersem gibi olmuş bir yandan ağlayıp bir yandan ona sariliyordum. Elleriyle sildi gözyaşlarımı ve ağlama dedi gülümseyerek . Bende gulumsemis gözyaşlarımı silmistim. Sonra o içkisini icerken bende onun ickisinden bir iki yudum alıyordum. Sonra ickilerimiz bittikten sonra . Yolda eve gitmek için yürümeye baslamistik hava hala yağmurluydu. İnat etti benle seni sırtıma alırım diye bende alamazsın dedikçe bir anda kendimi onun sırtında bulmuştum. Taksici amca tuhaf tuhaf bize bakıp gulumsedi. Utanmis yüzümü kapatmistim. Sonra indirdi sırtından elimden tuttu bu yürümeye başladık. Yanlıştı bu yaptığımız o bir kızı aldatıyor bende aldatmasina izin veriyordum. Ama engel olamiyordum kendime. Aşık olmuştum bir kere. Ne çevirebilirdi ki aşkımı .
Aradan günler geçti konuştuk buluştuk gezdik dolaştık. Amaa değişen birşey yoktu. İş iyice kötüye gidiyordu. İstanbul'a gitme zamanı yaklaşıyordu. Ne olacak bize dedi suratıma bakarak. Ben ise.
-Biz farklı şehirlerde de yapabiliriz dedim .
Ama olmayacaktı biliyordum kendimi olacağına o kadar inandirdim ki. Onu da buna inandırmaya çalışıyordum. Sevgili degildik aslında peki ya biz neydik.?
Arkadaş , dost.
Biz neydik seninle. İki yabancı miydik.?
Ayrilmistik. Zaten ayriydik ama kopmuştu eski yakınlığımız yoktu onunla aramızda. Sonra aradan günler geçti. Birgün pazar günü onun evine gitmiştim arkadastik nasılsa diye. Sonra uzandık aynı yatakta film izliyorduk. Karnımız acıktı dışarıdan yemek söylemiştik. Bu bana eski sevgilisinden ayrıldığını söylemişti . Durduk yere . Şaşırmıştım. Ama yanında sevindiğimi belli edemiyordum. Banyo ya gidip suyu açıp seslice gülüyordum kendi kendime elimi yüzümü yıkayıp yanına gitmiştim. Sonra tekrardan ama aramızda birşey olmayacak dedi.
Kafa mı dinlemek istiyordu ?
Yoksa o kızı seviyordu da unutmak mi istiyordu.
Ama bildiğim tek birşey vardı bana birşey hissetmiyor olsaydı bunu bana söyleme gereği duymazdi. Ben ondan bir kere bile olsun SENİ SEVİYORUM . Kelimesini duymamıştım ve duymayacaktim. Bu konuşmayı yaptıktan sonra bir akşam tekrar buluşmak için konuşmuştuk . Antalya nin manzarasını seyeretmek için terasa çıkmıştık . Her zamanki gibi sohbet ediyorduk. Her buluşmamız da ben çoğu zaman susardim. O bana konuş dedikçe ben susar içimden konuşur onun gözlerine bakardım. Ama bu sefer ki buluşma farklıydı. İki kalp bir arada iki nefes bir arada ve iki insan da yalnızdı. Gözlerime baktı ve.
- Ben seninle gerçekten nasıl olacağını merak ediyorum dedi. Deneyelim dedi.
Ben susup kalmıştım öylece. Şaşkın ama bir o kadar da mutluydum. Gözlerimden iki damla yas aktı. Tuttu yanağımı ve gözyaşlarımı sildi. Artık gerçekten sevgiliydik. Ama duymamıştım hala . SENİ SEVİYORUM kelimesini duymayacaktimda biliyordum.
Sorunlarımız git gide büyümeye başlamıştı. Benim şüphelerim . Onun sinirli halleri. Artık yavaş yavaş farkına varmıştım herşeyin sevmeyecekti beni. Sevmeye çalışacak ama sevemeyecekti. Çünkü bu onun Savaşıydı.  Benim en büyük kavgam ise kendimle onu kaybetme korkusuydu. Belki de bu yüzden sürekli şüphe durumuna düşüyor bunu ona yansitiyordum.
Birgün onu kaybetme korkumu ona göstermedim. Çünkü gitmek istiyordu.
Git dedim ona gelme. Bir daha gelme çünkü kal demeyeceğim gelde demeyeceğim dedim. O gün sarhoş sarhoş  aradı beni. Zoruna gitmiş . Soylediklerim. Eskisi gibi olmayan ben kaybetmekten korkan ben aylar sonra ona kal dememiş gitme dememisim. Zor oluyordu benim için böyle konuşmak . Zorluyordu beni. İç sesim sus dedikçe yüreğim konuş diyordu. Ertesi gün buluşmak istedi. Sahil kenarına gelmiştik.  O eline bir kadeh içki aldı yanında da sesine doyulmayacak şarkılar. Ben yine susuyordum . Ama dayanamiyordum. Konusmustum sonunda onu sevdiğimi. Ondan vazgecemeyecegimi dile getirmiştim tekrardan . Bana bagirarak. Bu adam aylarca bana neden diye sormamisken bu yaptığın oyun karşısında neden diye niye sordu diye bağırdı bana. Susuyordum ben demiyordum birşey dersem kavga edecek kötü geçecekti onunla olan saatim. Susma dedi bana konuş. Bak. Dedim ona. Bana gözlerimin içine bak.
-Aptallık ettim. SENİ SEVİYORUM . Dedim.
Tuttu beni ve öptü.
-Bu neydi dedim veda öpücüğü mü.?
-Hiç birşey dedi.
Hic siz bir şeymis beni öpmesi. Oysa bende ne anlamlara sahip bir bilse. Elimden tuttu arabaya doğru yürüdük eve bıraktı beni. Yine onun için anlamsizca bir bulusmaydi bu. Ama benim için ömre bedel. Bu asla anlayamayacakti bunu. Sonra günler geçti aradan . Artık uzaklaşmaya başlamıştım ondan.
Ama unutamiyordum onu. Buluşmayı kesmistik tamamen. Sonra hayatında birisi olduğunu öğrendim. ..
Ben neye uğradığımı şaşırmıştım. Ama mutlu olmasını çok istiyordum. Kendimde mutlu olmalıydım. Ama bunu nasıl yapacaktım bilmiyorum.
Aradan günler geçti ve onun nişanlandığını öğrenmiştim.
O mutlu ama ben hala mutsuzdum. Şimdi ne yapmaliydim yoluma bakıp mutlu mu olmalıydım. Yoksa onu kazanmak için mücadele mi etmeliydim. Buna çoktan karar vermiştim. Ben zaten elimden geleni yapmıştım onun için. Artık önüme bakmalıydım.
Şimdi ben ne mi yapıyorum. İsime odaklanmış okulumu bitirmeye çalışıyorum. O ise nişanlandığı kızla aynı evde yaşıyor. Benim yaşamak istediğim hayatı o yaşıyordu. O kıza kizamazdim. Bilmiyordu ki aslında onun nasıl çıkarcı birisi olduğunu. Kim bilir o kızla da neden nisanlandi.

Aradan günler geçmişti. Artık içimde ona karşı birşey hissetmiyor .
Sevmiyorum. Hatta nefret bile hissetmiyordum. Ve şimdi daha mutluyum.
Aylarım,günlerim gitmişti ama yapacak başka birşey yoktu.
Şimdi diyebildigim tek şey;

Ölmedim ama Savaş'tım..

UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin