İçeriye girdim ve
- Sende kimsin?
Yanıma gelip
-Ben de seni bekliyordum.Hergün senin geleceğin günü bekledim ve sen burdasın.
Şaşkın gözlerle ona baktım.Beni nerden tanıyor olabilir ki?O bir sapık olabilirdi yada bir katil.Koşmaya başladım hiç nefes almadan koşmaya. Arkamdan geliyordu.Hiç bu kadar hızlı koşmamıştım.O kadar acıkmıştım ki başım dönmeye etraf kararmaya başlamıştı.Ve gücüm tükendi yere yığıldım. Gözlerimi açtığımda yine lanet olası o evdeydim.Ve o karşımdaydı.Ayağa kalkmaya çalıştım ama ellerim ve kollarım bağlanmıştı.Yanıma gelip
-Acıktın mı?Yemek yemek istermisin?
-Sen kimsin benden ne istiyorsun?
Yanımdan kalkıp gitti.Allah kahretsin ki hiç birşey hatırlamıyordum. Dün geceden başka hiçbirşey hatırlamıyorum.Ve 10 dk sonra kahvaltı hazırlayıp gelmişti.
-Sana peynirli omlet yaptım.Sen seversin.
- Sen beni nerden tanıyorsun? Ben kimim? Sen kimsin?
-Yemeğini ye sonra konuşalım.
Yemeği bana yedirdikten sonra içeriye gitti.Herşey birbirine girmişti.Kafam karmakarışıktı ne yapacağımı bilmiyordum.
Gelip ellerimi ve ayaklarımı çözdü.İçeriye gidip ona neler olup bittiğini anlatmasını istiyecektim ki. Yine ortalıktan kaybolmuştu.Kaçmaya çalıştım ama kapı ve pencereleri kitlemişti. Kafayı yemeye başlamış olmalıydım.Bu yaşananların başka bir açıklaması olamazdı.
