İHANET

129 7 3
                                    

Karanlık nasıl örtmüşse güneşi  yanlızlıkta  öyle örtmüştü üzerimi.Korkunca yorganın altına sığınan çocuklar gibiydim,bende ona sığınmıştım.Bir dediğimi iki etmezdi benim ve şimdi ise sözünü tutmuş beni herkesten soyutlamıştı.Yine soğuk bir akşam üstü yatağımda yatmış bunları düşünmekle meşguldum.

        Yanlızdım işte hatta bu yanlızlıktan daha fazlasıydı. Gün geçtikçe beni için için yiyen bu hisse anlam  vermek mümkün değildi.

  Ben Nefes AREL, babasız büyüyen o küçük kız çocuğu , herkesin acıdığı o acınası çocuk...

"Nefes " annem seslenmese ağladığımın farkında bile değildim.Ruhum bu acıya o kadar alışmıştıki artık gözyaşlarımı hissedemez olmuştum.

 "Efendim"  diye seslendim anneme 

 "Teyzenlerle yemeğe gidiyoruz.geliyor musun?  " Sesi   sanki gelmesende olur der gibiydi.

 "Hayır " diye cevapladım.

Odamın kapısından bana bakan anneme bakmadan tekrar cevap verdim.

 "Gelmiyorum dedim ya " anneme böyle davranmayı  bende istemiyordum fakat  son zamanlardaki  tavırları beni şaşırtıyordu.Her zamanki halinden daha özenli giyinmeler,eve geç gelmeler

Bu benim annem olamazdı.

  Babamın ölümünden perişan olan annem  bi anda herşeyi silmiş ve hayatına yeniden  başlamış gibiydi.

      Evet babam öleli çok olmuştu  belki ama içimdeki acı ilk gün ki gibiydi .

 "Hadi ama biraz hava alırsın.Hem seni birisiyle  tanıştırmak istiyorum. "Şimdi anlaşılmıştı annemin karın ağrısı 

                "Açık konuşacağım.Ses tonunla  gelmememi ima ettiğini anlıyorum.Sırf teyzeme  söyledim ama gelmedi demek için ısrar etmene gerek yok.Kimse tanışacağım kimse tanımak istemiyorum. "

 "Şimdi için rahat  bi şekilde o yemeğe  gidebilirsin. " Diyerek  konuşmama son verdim.

       Annemin seslice nefes vermesi sinirlendiğinin belli başlı bir belirtisiydi ama umrum bile değildi.

 "Bak  ne zaman sana söylemeye çalışsam işler sarpa sardı ama artık söylemem gerek .Ben evlenmeye karar verdim. "

  Bundan sonra söyledikleri uğultu gibiydi.Babama deli gibi aşık olan annem  yıllardır  sürdürdüğü aşkını  tek kalemde  silip başka bir adamın kollarına gidecekti.

   Bu zamana kadar her şeyi yutmuş, çoğu şeyi sineye çekmiştim.Ama bu çok fazlaydı.

Babama yapılan bu ihaneti asla kabul edemezdim...

 ÖNCELİKLE MERHABA; HER NE KADAR KENDİ KENDİME KONUŞUYORMUŞ GİBİ HİSSETSEMDE.

SİZDEN RİCAM BU BÖLÜMÜ OKUDUKTAN SONRA VAZGEÇMEMENİZ .NE DEMEK İSTEDİĞİMİ İLERLEYEN BÖLÜMLERDE ANLAYACAKSINIZ

                           ~  İYİ OKUMALAR ~


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 09, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ARAFTAKİ YANLIZLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin