Merhaba arkadaşlar ben elif. yirmi üç yaşındayım sizlere hayat hikayemi anlatacağım evet başlayalım.
Küçüken üçüncü katan düşmüşüm ve halân daha yaşıyorum
Ne yaşıyormuyum ? Evet yaşıyorum üçüncü kattan düştüğümde kumun üzerine düşmüşüm.Ben şansa inanırım ve bununda şans olduğunu biliyorum.Her insan çok şanslı olduğunu bilmeli.Arkadaşım nisa araba kazasında burnu kanamadan Kurtulmuş ve diyor ki "ben şansa inanmam".Bazı insanlar hayata sakat devam edebiliyorlar ama bunu anlamakta zorluk çekiyor her neyse.En sevdiğim arkadaşım baharla en iyi günüm:
Yaz günüydü sabah yedi sekiz civarı onu bekliyordum.Havada kuş sesleri yankılanıyordu salıncakta sallanıyordum o gün benim doğum günündü o gün bahar geldi ve bana tuval almıştı yanında bir kaç tanede akrilik boya almıştı çok sevinmiştim ve bir kaç çizim yapmıştım benim çizimlerime hayran hayran bakıyordu. Ve. kız kulesini çizmiştim. Ağzım kulaklarıma kadar geliyordu sonra bahar ile gezintiye çıkmıştık sahilde yürüyorduk deniz çarşaf gibiydi , hava mis gibi kokuyordu ciğerlerime kadar işlemişti , kalbim pat pat atığını ritmini bile duymuştum ilk o gün, o kadar sevinebilmiştim ki saatler çok çabuk geçmişti saniyeleri tutasım vardı o an.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Hikayem
Dla nastolatkówBu benim ilk kitabım beyenmediğiniz yerler olursa haklısınız yorumlara yazınız...