Mertden devam
Uyandığımda heryer bembeyazdı nerdeyim ben.
Daha sonra her şey yerine oturdu direk yataktan kalktım ve annemin olduğu kata çıktım işte o an yıkılmıştım duru ağlayarak içeri bakıyordu ve doktorlar annemin odasına giriyordu.
Zaman benim için durmuştu artık tek değerli varlığımı meleğimi kaybetmiştim.
Keşke ona daha fazla sarılabilseydim.
Yavaş yavaş yere çöktüm hiçbir şey yapasım gelmiyordu.
Kafamın içinde fil ordusu var gibiydi
Peki ya şimdi ne olacak ben meleğim olmadan ne yapacağım.
Durudan devam.
Merti odaya aldıktan sonra Gülşah teyzenin odasından ses gelmeye başladı direk doktoru çağırdım.
Hayır hayır şimdi olmamalı mert mahvolur.
Doktorlar gülşah teyzeye kalp masajı yapıyorlardı ama o lanet olası cihaz düz bir şekilde ötüp duruyordu.
Sağımı dönmemle merti yere çökmüş ağlarken buldum.
-Mert sakin ol bak o iyi olacak.
-Duru ben onsuz yapamam o benim meleğim anlıyomusun yapamam.
O sırada doktor içerden çıktı ve hastayı kaybettiğimizi söyledi.
Mertden devam
İşte o an benim için dünya durdu sürekli doktorun söylediği şeyler beynimde yankılanıyordu.
"HASTAYI KAYBETTIK..."
Instagram= kelebek16
