MyDarknessShadow

κεφαλαιο 1

"Όχι όχι μη σταματηστε το αυτοκίνητο.Μπαμπά πατά φρενο,μη τρέχεις τόσο θα προλάβουμε.Σε παρακαλώ μη..σταματα!"

-Ξυπνά Ευα!Εύα...*με σκουντηξε η γιαγιά μου και εγώ ανοιξα αμέσως τα ματια μου και σηκωθηκα απο το στρώμα σαν να πεταχτηκα.
..Ενα όνειρο ηταν..μου είπε και χωθηκα στην αγκαλιά της με δάκρυα στα ματια..
-Μακάρι να ήταν απλως όνειρο γιαγιά.Να μη γινόταν ποτε..της είπα καθώς τη κοιτουσα στα ματια αφήνοντας ενα δάκρυ να κυλήσει στο μάγουλο μου.
-Το ξέρω γλυκιά μου.Έχουν περάσει 7 χρόνια..Είσαι δυνατή και μπορείς να το αντεξεις.Εχεις ακόμα εμένα για όσο είμαι εδώ θα είμαι παντα δίπλα σου και θα σε στηρίζω σε οτι κι αν χρειαστείς μη το ξεχάσεις ποτε.Όμως θέλω να πρσπαθησεις γλυκιά μου,μη μένεις κλεισμένη στους 4 τοίχους..Μου είπε και μου έβαλε μια τούφα απ τα μαλλια μου πίσω στο αυτι.
-θα προσπαθήσω.Της είπα και την αγκαλιασα σφιχτά οσο πιο πολύ μπορουσα..Σε ευχαριστώ για όλα γιαγιά..της ψιθυρισα..

Η γιαγιά μου σηκώθηκε απο το κρεβάτι και προχώρησε προς τη πορτα.Με κοίταξε και μου κούνησε συμπονετικα το κεφάλι.Το βλέπω στα ματια της και αυτή δεν έχει ξεπεράσει ακόμα το γεγονος οτι έχασε το γιο της και όλο αυτο.Υπάρχει σκοτάδι στα ματια της..μα πιο πολύ στα δικά μου..σκοτάδι μέχρι το βαθος και πιστεύω δε θα ξαναβρούν ποτε φως..

Αυτό είναι το πρωτο κεφάλαιο της ιστοριας μου.Μικρο αλλά ελπίζω να σας άρεσε για αρχή.Αν θέλετε αφήστε μια ψήφο και ενα σχόλιο θα με ευχάριστουσε πολύ..Θα προσπαθήσω με τη βοήθεια σας να βελτιωσω όσο πιο πολύ μπορω την ιστορία μου.Καλό βράδυ baes ❤