The Lost House(Creepy Lab)

Chapter 4

(Rj's POV)

Bumaba na kaming lahat mula sa van ko.

Nagkasundo kami na bumili na muna ng foods then sabay sabay na naming kainin sa loob ng plaza. Don sa picnic spot...

Kanina, grabi ung eksena na gibawa ng gropo nina Arn.

Buti nalang d na nila pinatulan. Naku!
Papalag na sana kami nina Ian eh kaso pinigilan kami ni Ej at sinabing kaya na nina Acey un.

"Na malandi ka!"
Sabi nong chismosa.

Lalapitan na sana namin sya at pagsasabihan pero....

"Wag! Just look at them. They can handle it. Si Acey pa."
Kampanting sabi ni Ej pero kinalibutan ako sa pagkakasabi nya.

Anlamig nya magsalita! D to si Ej.

So un nga, imbis na lapitan namin, tiningnan nalang namin at thankfully, d na pumatol sina Arn don.

Macocontrol parin pala nila..

At un nga, umalis na kami don at tumungo na dto. Pero may mgA tanong eh....

Pano nila nasabing Creepy at Wierd ung new classmate namin?

Nakita na nila?

Kung nakita man nila, bat d sya pumasok ng first day?

Hmmmm bakit kaya?

Naputol ang pagiisip ko ng bigla akong may nakabanggang matandang babae.

"Ahh. Sorry po."
Sabi ko sa matanda pero d parin nya inaalis ung tingin nya sakin.

O-okay????

"Iyo, maaari ko bang makita ang kamay mo?"
Tanong nya sakin..

Nagiisip pa ako kung ibibigay ko ba o hindi ng bigla nya itong kunin at nong hinawakan na nya, bigla nyang binitawan.

Nagulat ako syempre. Creepy eh!

"Iho! Wag na wag nyo syang gagalitin. Maari nya kayong oatayin isa isa.... At baka.... Wala ng.... Matira....."
Sabi nya na ikinagulat ko.

"Rj!"
Sigaw ni Lexa kaya tiningnan ko.

Lumapit sila sakin at nagtanong.

"Oh? Ano pang hinihintay mo? At bat parang namumutla ka?"
Tanong ni Joy.

D ko un pinansin at ibinalik ung tingin ko sa matanda kung saan ko sya huling nakita pero nagulat ako..

Wala na sya don...

Hala! Asan na yon?

Hinanap ko sya pero d ko na talaga makita.Okay? Bat nawala?

"Hinahanap mo tol?"
Sabi ni Kent kaya napatingin ako sa kanila at weird ang makikita mo sa mga mukha nila...

"Tsk. Wala.. Halika na. Nagugutom na ako.. At dahil sa tinanong mo ko Kent, IKAW ANG MANLILIBRE!!!"
Sabay kuha ng wallet nya at takbo na papunta sa mga street foods.

Anasaya ng araw namin..
Magulo, makulet at maiingay sila. D mo maiwasang d mapangiti pagsila ang kasama mo. Mapapahalakhak ka nalang sa tawa sa mga katarantaduhang ginagawa nila... Pero...

Naiisip ko parin ung sinabi ng matanda.

Sinong sya? At anong papatayin pagginalit namin sya?

Ang daming tanong ang naglalaro sa isip ko pero isa lang ang hiling ko....

"Sana d un magkatotoo........"

(Someones POV)

Segehhh.. Magpakasaya kau...

Mararanasan nyo na ang hirap sa lalong madaling panahon...

"Ahahahahahahahahahahaha..."