BÖLÜM 1

118 8 3
                                    

Babam , annem , kardeşlerim ve ben araba ile eve ilerliyorduk.
Birden önümüze bir şey çıktı ve kaza yaptik. Babam ve annem arabadan indi ben camdan dogru izliyordum.
Benim yaslarimda erkek bir çocuktu arabanin onündeki. Babama dogru donerek ;
= sizin sucunuz yok ben yurttan kaçarken arabanizi gormedim. Lutfen beni yurda göndermeyin . dedi. Babam;
= sana bisey oldumu dedi.
= hayir hicbiseyim yok benim lutfen gondermeyin beni dedi.
Daha sonra polisler geldi çocuga arabaya bindirdiler. Babamla annemde arabamiza bindi babama ne oldu diye sordugumda hicbisey soylemedi. Annem ise olayin şokundaydi kardeşlerim korkmustu.
Sonunda araba durdu bende arabadan indim ve karakola girdim.
Polisler annem , babam ve o çocugu bir odaya soktular ben disardaydim.
Daha sonra odadan ciktilar anneme;
= ne oldu anne ? Dedim. Annem;
= azra kizim biz babanla bir karar aldik bu cocuk orda cok sıkıntı cekmis ve biz onu evlat edindik. Bundan sonra kardesin kızim . ben cok şaşirdim anneme donerek;
= hayir ! Ben istemiyorum dedim .
Nafile beni dinleyen yoktu. Arabaya bindik ve eve dogru ilerledik.

ÜVEY KARDEŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin