Herkese merhaba . İlk hikayemle karşınızdayım inşallah beğenirsiniz.
Bölüm şarkısı:
Heavy Rain Soundtrack===============================
Toprak, hele ki yagmur sonraki toprak. Daima yağmurun doğa üzerindeki etkisi benim icin para biçilemezdi. Bu yüzden adımı çok severdim.
Adım April, April Anderson. .Benim için yagmurun şehvetle dans ettiği Nisan ayıydı. Yağmur bütün kirleri söküp atardı, arındırırdı ruhumuza değmiş kirli elleri.
Başımdan aşağı dökülen yagmur taneciklerini ruhumun kapasını açmıs karşılıyordum. Korna seslerinden soyutlanmış sekilde yolun ortasında yılan gibi sürünüyordum . Arabalardan gelen fren sesleri, korna sesleri belli ki benim tehlikede oldugum gösteriyordu. Hiç aldırış etmeden sag sokaga girdim . Aksina o Seattle'nin arsız sokaklarından daha sakin ve duruydu. Altımdaki dar siyah pantolonum bedenimle biri olmustu. Üstümdeki salaş koyu mavi tisort ıslanmaktan siyaha dönmüstü. Bilinçsizce Seattle sokaklarını gezerken kafamdaki kotü düşünceleri bi nebzede azaltmak istiyorum.
Annem Maria ile hararetli tartısmamızdan sonra kendimi bu sokaklarda bulmuştum. Babam yok . Yani sadece biyolojik olarak var dünyaya gelmem imkansız . Babam ve annem daha evlenmeden birlikte olmuşlardı ve bu da benim dünyaya gelmemle son bulmustu.Annemin gözü kara biriydi her ne kadar babam beni dogurmak istemesede annem bana kıyamamış, dogurmustu. Daha sonra Babam evliligin 1.30 senesine kadar anneme sürekli beni dogurdugu için lanet okumuş tanıstıgı ilk yıllardan eser kalmamıs sekilde çürütmüştü.
Annem beni düsünerek boyun egmisti aşık oldugu adım kendi gözlerinde acıya dönüşüne...Sonuç babam ben 2 yaşındayken annemi bırakmış gitmisti. O günden sonra annem beni tek başına 19 yaşima kadar büyüttü beni . Tabii ailesi beni istememiş. Babam beni istemiyorken onlar nasıl istesin ki? Annemede beni gözünden sakınarak şu yaşıma kadar getirdi . Bazen ben o kadar güçlü olur muydum diye düsünürum. Olamazdım.
Ne yüce kadındıo öyle ailesi olmadan beni büyütmüştü. Onu her ne kadar yarım saat önce çıldırma noktasına getirsem de ona muhtaçtım.
Yoğun düşüncelerim bi arabanın önimde aniden durmasıyla son bulmustu . Hiç umursamadan önüme dönecekken arabanın ön koltuğunun acılma sesiyle yagmurda aayakkabının cıkartıgı sesin bana dogrudan yaklaşmasıno işittim
"Salak mısın kızım .Niye önüme fırlıyorsun ." dedi yüzünü görmedigim ama erkesi ses . Sesin geldiği yöne dogru döndügümde 30 35 yaşları birini beklerken karşıma yüzü cocuksu ama aynı zamanda erkeksi duran en fazla 25 yaşında olduğunu düsündügüm cocukla karşı karşıya geldim.Arsız yagmur'un onunda yüzünü ıslattıgını gördum. O kadar tanıdık geldi ki yüzü sanki yıllardır bu yüzle yatıp kalkıyorum gibi hissettim. Şuan esmer tenimin bu güzel yüxle karşılaştığı amdan beri can buldugunu düşünüyorum.
"Sağır mısın kızım? Cevap versene"dedi yine erkeksi sesiyle . Bir an irkilerek cevap verdim.
"Özür dilerim . Dikkat etmedim" diye bildim anca .
"Şimdi biz bilerek carpsaydık kiyametleri koparırdınız ama " keskin sesinde kızgınlıgı hissetmistim.
"Özür diledik ya . Uzatma" diye dişlerimi sıktım.
"Dua et ki acelem var yoksa seni şuracıkta sik---" sözü aniden kesildi ve arabadan sarışın ve benden 2 metre uzun benim tenime aksina kara bile beydan okuyacak beyazlıkta bir kadın cıktı evet kadının en fazla 35 yaşında olduguna adım kadar emindim.
" Çabuk olsana Tatlım . Gec kalıyoruz" dedi . Tanımadıgım ama yıllardik sanki yüzüne aşina oldugum çocuk kadın döndü ve 1 dakika isareti yaptı. 'seni şuracikta öldürürdum ama dua et acelem var bakışı atti' ve arabasına döndü ve freni köklediği gi i basip uzaklaştı . Bilmiyorum kac dakika orda bekledim ama yagmur dinmisti. Ben de daha fazla ıslanmayarak bir taksi çagırdımp, 2 dakika icerisinde taksi gelmisti. Bindikten 15 dakika sonra eve vardım taksiye parayı ödedikten sonra anahtarımla içeri girdim . Ev bostu büyük ihtimal annem dısarıda idi . Babamın annemi her ne kadar sokakta bırakmiş olsa da annem bi Holding'e girmiş ve oldukca para kazanmıstı bu yüzden durumumuz gayet iyidi.
Annem büyük ihtimal icmeye gitmisti. Yorgun olduğumu göz önünde bulundurarak ve yarın sabah erkenden calıştığım cafe'yi temizlemeyi unutmayı umarak bir duş aldım ve kendimi uykunun kollarina teslim ettim.
=================
Umarım begenmissinizdir . Oy ve kütüphanenize eklemeyi unutmayi.
O güzel kalbinizden öpüyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CATCH-FIRE
FanfictionBirbirimiz için yanlış kişi olduğumuzu söyleme. Biz başka hiç kimse icin dogru kişi değiliz.