A Love Story

A Love Story 2

Yung feeling na......huh!(goosebumps)......palihim kong itinago ang kabang hindi ko maipaliwanag ang dahilan...
"Are you okay?"tanong niya...habang nakatayo sa harapan ko at tinatanggal ang gloves sa kamay niya...
"Yes,i am okay"sagot ko ng bigla siyang tumawa..."babae ka!?,seryoso babae ka?"sarcatic niyang tinanong....."ahh,yes!hindi ba obvious?"tinanong ko habang tinititigan siya with my helmet on...ofcourse di ko masyadong makita yung mukha niya lalo na't hindi niya rin tinanggal yung shades niya..pero there's something about him which makes me feel.......?...???
"Ano na naman ba itong pumapasok sa isip ko?.,,,,"pailing-iling kong sinasabi sa sarili...napatigil ako ng bigla siyang magsalita.."Oo nga naman no,sino ba namang lalaki ang magsusuot ng sandals..."tinitigan niya ang mga paa ko ko...."do i know you?"atat kong malaman ang sagot sa tanong na ito.....pero instead of saying that iba ang lumabas sa bibig ko..."sige,I guess I'll go ahead.."pamamaalam ko at naghanda na para umalis.."wait"pasigaw niya....at lumapit sa akin.."here's my card,I see you were a great driver...if you like to race again,contact me"he handed over a calling card..,,tinanggap ko ito and just put it in my pocket..."sure,....malay mo...i'll feel bored...baka maisipan ko makipagrace"....,napakabubo kong sagot...

SUNDAY
The Cafe

"What the heck?akala ko ba ayaw mo sa mga dragrace na yan?....isa pa....your a girl...girl!sa lahat ng kakilala ko,ikaw lang ang kilala kong napakatalino..pero...WTH!.....anong nangyari?"pag O-over act ni Ellaine...nasa Cafe kami sipping coffee....and Mandarin Tea...
"Well...I don't know,it just came up!"padahilan ko dahil actually,hindi ko rin alam kung bakit...bakit nga ba?...haayyyyiiisssstttt....
"gwapo ba?"curious niyang tanong sakin sabay titig sa mata habang iniinom ang coffee niyang machiato..."kayo talaga!"napatitig siya sakin with my reaction,"bakit kapag lalaki,tinatanong agad kung gwapo ba?"itinaas ko ang kilay ko.."hindi ba pwedeng itanong muna kung Matino ba?"....bigla siyang tumawa..."yan!...."itinuro niya ang mukha ko..."yan ang nakukuha mo sa kakapaniwala sa mga LOVE STORY AT FOREVER na yan...girl,be realistic...wala nang matinong lalaki sa mundo ngayon..kahit sabihin mo pang mahal ka ng lalaking yun...the reality is reality..,it can never be change,.lalaki parin sila...which means...ang urge ng pagiging lalaki,hindi nawawala...tingnan mo yung sarili mo!....nasaan na yung tinatawag mong honey or hubby dati?diba nawala?naglaho ng parang bula"pangiti-ngiti niyang paulit-ulit na sinabi ito..at kahit itanggi ko...nasaktan ako..hindi lang dahil sa sinabi niya kundi dahil siguro nga tama siya,.."girl......"tawag ng kanyang pag aalala..."girl,sorry talaga ha!hindi ko sinasadya...sorry,nakalimutan ko..."nakokonsensiya niyang paumanhin,hindi ko na napansin na lumuluha na pala ang mga mata ko...ngumiti ako at sinadyang maging masaya.."hehehe,okay lang kaya ako..."tiningnan ko ang labas...nakita kong may dumaan na isang truck,sinasabi ng mga stickers nito na"LOVE NEVER FAILS.,,,,then naalala ko...
FLASHBACK
PLASA...

"Hon,saan ba talaga tayo pupunta?"nakangiti akong sunod-sunuran sa kanya habang hinahawakan niya ang kamay ko.."basta,surpresa ko ito..."masaya niyang hawak ang kamay ko,nakakatuwang isiping ganito talaga siya ka sweet,naalala ko tuloy na marami kaming similarities at mga dislikes....halos magkasundo kami sa lahat ng bagay,,,"malapit na tayo...okay sige...close your eyes hon..."tumigil kami sa gitna ng plasa,I closed my eyes just as he said so..tinakpan niya pa talaga ng kamay niya to make sure na hindi ako sisilip...dahan-dahan niya akong pinapalakad kung saang direksiyon ay di ko makita..,"Hon....malayo pa ba?"excited kong tanong...pero sa totoo,kinikilig ako dahil sa lahat ng lalaking nakilala ko...siya ang nagpatibok ng puso ko...bigla kaming tumigil sa paglalakad,.."andito na tayo"rinig na rinig ko sa boses niya ang tuwa at pagmamahal..unti-unti niyang tinatanggal ang kamay niya sa mga mata ko...nang maimulat ko na ito..."ahhmmm,hon?ano yun?"nalilitong tanong ko dahil parang wala naman ata siyang surprise...ngumiti siya at hinawakan ang mukha ko sa likuran..."yumuko ka kasi"binulong niya mula likuran..nang iniyuko ko nga ang ulo ko,nakita ko na kung anong surprise niya...,"wow"the only word i could manage to say.."alam ko kasi mahilig ka sa puno,nagresearch din ako hon kung anong puno yan..three year old na raw yan hon kaya medyo maliit pa...idinonate ko yan sa city...kinausap ko yung city major at pumayag naman siyang itanim yan sa gitna ng plasa,magsisilbing attraction yan para sa iba hon,pero magsisilbing symbol of love nating dalawa yan..."hinalikan niya ang kamay ko at hinimas ang buhok ko.."thank you hon..ginawa mo pa talaga sakin yan"masaya kong pinaalam na natutuwa ako sa surpresa niya,hindi gaanong malaki ang punong ito kasing taas pa lang ito ng tuhod ko kaya medyo maliit pa..pero kasing taas naman ng atmosphere ang empact nito para sa akin.."Oo naman hon,basta para sayo...mahal na mahal kita diba.."niyakap niya ako at hinalikan sa nuo....."so,anong puno naman yan hon?"masaya kong itinanong..,,"ayon sa niresearch ko,..."palakad lakad siya sa plasa na para bang proffesor na nagtuturo.."this is called THE TREE OF LIFE".....pround na proud siya sa pagsasalita ng naresearch niya..."it's scientific name is.......is,,,,,,,,is,,,,,,"napatigil siya at nag isip....napangiti ako....ngumiti siya at tinitigan niya ako..."hehehe,hon......yun lang yung naresearch ko ehh..."nahihiya niyang paumanhin....aaminin ko,kinilig ako sa ginawa niya,..usually kilala siya sa school sa pagkacutting classes niya,at pagbubulakbol...pero unti unti niya namang binabago ang ugaling ito..."wow,napakagaling ng naresearch mo hon...ngayon pa lang ako nakakita ng TREE OF LIFE sa personal,thank you sa effort ha...tinatawag din yang BAOBAB TREE hon...yun yung scientific name niyan,kaya siya tinawag na tree of life dahil sa napakaraming purposes ng punong ito.."ngumiti siya...."heheheheh,sabi ko na nga ba...alam mo talaga kung anong sasabihin..."kinakamot niya ang ulo niya...."pero hon,?"tiningnan ko siya sa mata ay gayun din ang ginawa niya..."bakit yung Baobab tree?bakit yubg TREE OF LIFE ang napili mong isurpresa sa akin?"curious kung tanong....
Ngumiti siya at niyakap ako sa likuran upang magpaliwanag...
"Alam mo hon,THE TREE OF LIFE...in tagalog ANG PUNO NG BUHAY...."natuwa ako dahil tinagalog niya pa talaga..."yan ang pinili ko dahil gusto kong laging ipaalala sayo na...laging may buhay,,,,gusto kong ipaalala sayo na gagaling ka,mabubuhay ka hon.....diba nga...magpapagaling ka kasi magpapakasal pa tayo...."naantig ako sa sinabi niya...,,at dahil dito naniniwala akong gagaling din ako pagdating ng panahon..

......."hoy!tulala kana naman....alam mo lagi na yan ha!...gusto mo magpacheck up?"pagbibiro ni Ellaine habang isinusubo ang cupcake sa bibig...."nagbubulay-bulay lang...tsaka klase na bukas diba..."iniba ko ang topic...."ahhh...oo nga pala..dapat na pala akong magbigay ng grades...hay...stresss.......nakakabuang talaga ang pagiging teacher"..pagkatapos ng pag uusap namin ay dumiretso na kami sa pag uwi...si Ellain sa apartment niya at ako naman sa bahay ko...dala dala ko ang kotseng itim at ipinasok ito sa parking garage...

BAHAY
"Manang Jie,?.....nasaan po kayo?"hinahanap ko si manang upang ipaalam na kumain na ako sa labas....pero sa kakaikot ko ay di ko nga nakita ang dalawang matanda..."saan na ba sila?"nag aalalang tanong ko dahil baka kung ano na ang nangyari sa kanila...iniisip ko nang tumawag ng pulis upang magpaimbestiga ngunit may isang maliit na papel na iniwan sa dining table.....

*note*

"Good evening maam.Ann,alam ko pong magagabihan kayo sa pag uwi kung kaya't naghanda na ako ng dinner niyo,nasa refrigerator po ang pagkain...at ready to eat na po ito...,maam,paumanhin po,sana po ay ipagpaumanhin niyo ang biglaan naming pagkawala ni tatay Jeff,may importanteng bagay lang po kaming ginawa at inaasekaso,alam ko pong maiintindihan niyo ito...bumalik na po kasi ang pamangkin kong galing sa ibang bansa kasama ang kanyang kasintahan....naghahanap po sila ng bahay na matitirhan at humiling ito sa amin ng pabor..malaki po ang utang na loob namin sa mga magulang niya kung kaya't di namin ito matanggihan...sana po ay maintindihan niyo ako...

Ang iyong manang,
Manang Jie.

"Ahhh.....may pamangkin pala si manang Jie?"nagtataka kong tanong,,,,medyo masaya ako sa pagpapaalam niya kung kaya't di na ako nag aalala....nagtataka lang akong malaman na may pamangkin sina manang Jie at tatay Jeff,ang pagkakaalam ko kasi ay wala silang kapamilya dito sa pilipinas..,,,haaaaiiissssttt..,,,,common sense,,,"nasa labas ng bansa nga diba"pagpapaliwanag ko sa sarili....parang baliw na nagsasalitang mag isa sa napakalaking mansion na ito..,...

Nakakatakot din palang mag isa,dahil halos wala kang makausap sa isang malaking bahay....
Pumasok ako sa kwarto at gumawa nalang ng lesson plan,ilang oras ang lumipas narinig kong tumunog ang doorbell....
"Si manang Jie at tatay Jeff"natutuwang pagkasabi ko dali-daling pababa sa napakataas na hagdan..,
Paglabas ko ng gate,
"Manang Jie",agad na pagtawag ko sabay open ng gate..niyakap ko siya ng napakahigpit.."ikaw naman,para namang nawala ako ng napakatagal...ilang oras nga lang yun"pasabi ni manang Jie,"namimiss ka lang niy"dagdag pa ni tatay Jeff....oo namiss ko agad sila...,dahil nung wala sila...naalala ko ang pakiramdam na maiwan...

"Akala ko po kung napano na kayo,nag alala ako"pag aalala ko..."pasensiya na Maam.Ann ha...may inasekaso lang kasi kami."pagpapaumanhin niya ulit..."okay lang po,naiintindihan ko"masaya akong nakita sila ulit......
Pumasok na kami sa bahay...sabay kaming nagdinner,,,,ulit....hahahaha...LOL...kumain narin pala sila sa labas pero para di masayang ang pagkain...kumain kaming tatlo...ULIT.,,

"Mang,sabihin mo na mang,,,"sabi ni tatay Jeff na nakatitig kay manang Jie habang nasa dining table..."mamaya na pang,nakakahiya..baka di siya pumayag"pag aalala ni manang Jie,...sinong SIYA?ako ba yun?bakit sila nag uusap na parang wala ako sa harapan nila?ano nga bang pinag uusapan nila?ba't ba ang dami kong tanong?.....LOL

"Ang ano po manang?"nagtataka akong nagtatanong,,.
Nagtitigan ang matanda na parang nagkakaisa ang iniisip nila...
"Kasi Ann,yung pamangkin namin..."tumigil siya sa pagsasalita at hinintay na ipagpatuloy ito ni tatay Jeff...tinitigan ko si tatay Jeff na parang hinihintay ko ang sagot niya..."kasi Ann,hinihiling niya sana na makahanap kami ng trabaho para sa kanya...makikiusap sana ako kung papayag ka na...kunin mo sana siya..,,magaling yun kung tungkol na sa mga sasakyan,magaling din yun sa mga makina....at kasi naisip ko rin na minsan kasi nahihirapan ako sa pag aayos ng kotse at mga sasakyan mo...medyo matanda na kasi ako...hehehehe..,"nahihiya niyang pakikiusap..."okay,wish granted....pwede na po siyang magsimula bukas tatay..."ngumiti ako at ipinagpatuloy ang pagkain...nakikita ko sa kanila na masaya sila sa naging desisyon ko kung kaya't masaya narin ako...,

PERO......MAKAKASUNDO KO KAYA ANG PAMANGKIN NILA?