Kaderin agzindan devam...
Doktor cikti ve anlindaki teri sildi.
Doktorun yanina gidip elifin nasil oldugunu sorduk.
Doktor ;
"Panik yapmayin hanimefendinin hic biseyi yok kafasindaki kanama carptigi sert bisey oldugu icin ciddi bi sorun yok disarda kaldigi icin Hastalanmis atesini dusurduk simdi hemsireler odaya aliyo yarin cikabillir ve gecmis olsun" dedi ve gitti.
Doktorun ciktigi yerden cikan hemsireye elifin nerde oldugunu sordum ve gosterdi.
Oraya dogru yurudum hepimiz yuruduk ama sadece ben abim ali abi furkan girdi iceriye kerem girmedi...
Odaya girince hemen elifin yanina geldim elini tutum gözleri kapaliydi ama kesin beni duyuyodur.
" la uyansana cadi ya isimiz gucumuz var senle mi ugrascam ben" dedim.
Buruk bi sekilde guldum. Abim benim gibi gülerken furkan sinirli, ali abiyse korkmus bi bakislari vardi.
Kerem aklima geldi ve disariya ciktim.
Kapinin hemen karsisinda kapiya bakarak oturuyodu gözleri kipkirmizi olmuştu. Aglamismiydi yoksa sadce aglayamadigi icin mi gözleri boyleydi.
Yanina gittim ve oturdum...
Ne kadarda bos bakiyodu sanki ölü gibiydi nefes aliyodu ama tuafti...
"kerem" dedim derin bi nefes aldi.
"Kerem" dedim eleriyle oynamaya basladi.
"Kerem" dedim ve olan oldu ayaga kalkti ve kosarak uzaklasti.
Yapamazdi elifin yanina gidipte yuzune bakamazdi kendini suçlu hissediyodu onun yuzunden oldugunh zannedip ondan uzak durmaya bille hazirdi.
Ne kadar cani yansada sirf ona bisey olmasin diye sevmeye bilirdi.
Keremin agzindan...
Kader konustukca kendimi daha suclu hissediyodum. Elif benim yüzümden hastalandi kafasini vurdu keske onu hic oraya goturmeseydim. Kaderin yanindan kalkip kosarak uzaklastim.
Nereye kacabilirdim ki nereye gidersem gideyim elifte benle gelcekti aklimla kalbimle...
Hastaneden cikinca etrafima bakindim. Nereye gitcektim ki gidemezdim onu öyle yalniz birakamazdim ama yanina da gidemezdim. Hastanenin bahcesindeki bi banka oturdum.
Simdi ne kadar cok isterdim bizim parkta oturmus hic bisey olmamis gibi onu izlemeyi...
Hadi be elifim cabuk cik su hastaneden soz bida birakmiycam yalniz seni sana zarar gelcek bisey yapmiycam. Elif benim icin farkliydi o gülünce son bahar benim icin yaz di
O aglayinca ilk bahar bana kış mevsimi gibiydi. Bana baksada bakmasada onu izlemeyi cok seviyordum mimiklerini, katilmis gibi bakan catik kaşlarini, o sipsiyah olan kara gozleri herseyiyle farkliydi benim icin...
Evet elif kapaliydi ama tuaf bi insandi erkek fatmaydi yeri gelince dini ne laf dedirtmeyen yeri gelince sinirlenip kufur eden biriydi. Elif farkliydi ama özel bi insandi.
Icimize atmazdik biz hic bi zaman her seferinde bi sey oldugunda patlardik bagrirdik kufur ederdik doverdik ama birbirimizi hic birakmazdik cunku bizim rahatlama seklimiz buydu...
Elif kapali ama eskiden acikti suan tek ozledigim sey sacinin kokusu ve onun kokusu özlem duyuyom bi sarilsam gecer biliyorum ama daha odaya bile giremezken nasil bu ozlememi gecirebilirimki....
Telefonumu cikartip saatte baktim bilmiyodum kac saattir burdaydim ama sanki yeni oturmus gibiydim buraya. Galeriye girdim ve elifin fotolarina baktim birine tiklayip ona baka kaldim. Nede guzel gulmustu gulmezdi hic bi zaman fotolarda cunku kendisine yakistirmazdi. Ben bu fotoyu gizli cekmistim yoksa izin verirmiydi hic.
Gozlerini iyice kapattimis siritarak guluyodu. Gamzesi yoktu ama cenesinde gülünce cikan küçük bi cukur olusuyodu. Fotoda oda cikmisti.
O siyah gozleri gozukmuyodu ama gülüşü bile icimi isitiyodu ama yinede ariyodum o siyah gozlerini...
Yanima biri oturdu kucuk bi kiz ama yuzune hic bakmadim telefona bakmaya devam ettim.
Elifin bos bos bakislarini bile ozlemistim.
Kucuk kiz kikirdayarak;
"Abla ne guzel gulmus" dedi.
Kiza baktim. Gozlerinin ici parlayan bi kizdi ayni elifinki gibiydi bos bakiyodu ama gozleri ben burdayim diyodu.
Kiza baktim ve sirittim.
"Bu abla nerde? " dedi.
Hastaneyi gosterdim. Dudaklarini buzdu cok tatli bi kizdi.
"Adin ne senin bakayim" dedim.
"Benim adim elif abi senin adin ne ?" dedi.
Elif demesiyle dünyam durmustu elif gibi bakan ve adi ayni olan bi kizdi yanimda sanki bana onun yanina gitmemi istermis gibi geldi yanima...
"kerem" dedim. Elini uzatip "tanistigima memnun" oldum dedi.
Elini tutup "bende" dedim.
Elife ne kadarda benziyodu.
Kizin annesinin seslenmesiyle"ben gidiyom kerem abi by by" dedi ve yanagimdan optu gitti.
Icimden bisey koptu o an gözümde bi damla vardi ama akmiyodu. Bi anda nefes almam kesilmis gibiydi. Bankdan kalkip iceriye gittim.
Asansore yurudum ve asansore bindim 4 e basip yukariya cikti. Asansorden inince elifin odasina dogru yurumeye basladim. Odanin kapisini actim ve iceriye yavasca girdim.
Kimse yoktu bizimkiler nerdeydi acep. Elif hala gozlerini acmamisti. Yanina dogru yavasca gittim ve elini tutdum. Elinden bana gecen bi sicaklik vardi. Egilip anlindan optum hala atesi vardi.
Ona sarilmaya cok ihtiyacim vardi ama suan zamani degildi. Gozlerini acmasi lazimdi önce...
