Lanetli Okul

14-Lanetli Okul 1

-Rüzgar

(Hatırlatma)
O ölmüş müydü?

Hayır bu olamaz bu bu imkansız..
Pekala kendimi hakim olamıyorum!

Sertçe cam fanusu tekmelemeye başladım. Hiçbir ses yoktu en ufak haraket bile.

Fanusun kenarına çöktüm, ağlamaya başladım. Oysaki ben sadece anneme olanları öğrendiğimde ağlamaya başlamış ve ondan sonra ağlamamak için yemin etmiştim.. Ama şu an..

"hahaha korktun değil mi Rüzgar? Korkma orda yatan cansız manken. Şebnem arka depoda koş ve kurtar onu. Sana oyun oynadım, korkundan yüzünün aldığı ifade görülmeye değerdi doğrusu"

"Hass.." ayağa kalkıp deponun arkasına fırladım. İçeri girdim her yer karanlıktı, hızlıca ışıkları açıp etrafı süzdüm.

Karşımda mankenin bulunduğuyla aynı kutuda ve tamamen aynı şekilde Şebnem vardı. Hızlıca oraya koştum.

Ordaki ipi çekip Şebnem'i dışarıya çıkarttım. Titriyordu hemde çok, gözlerini açıp ellerini çözdüm. Her zaman giydiğim ceketimi çıkartıp ona giydirdim.

Ona sıkıca sarıldım.

-Şebnem-

Yaklaşık on dakika sarıldıktan sonra hoparlörden ses geldi.

"Evet ilk oyun tamamlandı, artık hayatınız tamamen değişicek. Sizi Lanetli Okuluma kaydettirdim. Burası benim okulum burda herşey çok farklı işliyor. Bu okul oyuncakların toplandığı bir okul. Şimdi bir misafirimiz var."

Ben olayların şokundayken karşıdan Selin geldi. Ne!? Selin ne alaka? Hemen koşarak Selin'e sarıldım.

"Evet o da bir Lanetlo Okul üyesi artık."

"Ne senin onunla ne derdin var? Onu bırak"

"Üzgünüm, çok geç kayıtlar yapıldı."

"Ne okulu? Burda ne olucak?

-----------------------

Uyandığımda laboratuvar gibi bir yerdeydim. Her yer maviye boyanmıştı, karşımda doktorlar vardı. Profesörleri andırıyorlardı, belkide öyleydiler. Ama biz en son bir depoda değil miydik?

"Herkes konferans salonuna toplansın. Büyük an geldi"

Bir hemşire gibi birisi beni engelli sandalyesine oturttu ve asansöre sürdü. Ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. Asansör baya büyüktü, bir sürü benim gibi genç vardı.

Etrafa biraz bakındım Mert bile burdaydı. Hey hey hey burda neler dönüyor böyle?

Asansöre tam kapanıcakken içeri Rüzgar girdi. Rüzgar diye bağırmak istedim ama sesim çıkmıyordu. Herkesin üstünde hasta önlüğü gibi bir şey vardı.

Selin ortalarda yoktu, en sonunda kapı kapandı. Hızlı bir inişten sonra herkesi bakıcısı mı demeli işte her neyiyse o asansörden çıkarttı. Karşımızda kocaman bir konferans salonu vardı. Herkes oraya geldi,Selin'i görebilmek için etrafıma bakındım.

Bir posta çoktan gelmişti, onlar farklı bir asansörle gelmiş olmalılar. Sonunda Selin'i buldum ben ona baktım o da bana. Ama o bana boş boş bakıyordu. Neden ki?

Hoparlördeki kişi konuşmaya başladı.

"HEPİNİZ ARTIK HAZIRSINIZ. SİZİN BİRAZ ÖNCE BU OKULDA YAŞADIKLARINIZI UNUTMAK İÇİN BİR MAKİNEYE SOKTUK. HİÇBİR ŞEY HATIRLAMIYORSUNUZ. BEN OLANLARIN KABASINI GEÇİYİM. SİZLER OYUNCAKTINIZ, BENİM OYUNCAKLARIM. SİZE VERİLEN GÖREVLERİ YAPTINIZ VE İLK AŞAMAYI TAMAMLADINIZ. BAZILARI İSE İLK AŞAMAYI GEÇEMEDEN ÖLDÜ. İLK AŞAMAYI GEÇENLER OLARAK BURADASINIZ. ARANIZDA BİR DE SADECE OYUNCAK OLMAYAN BEŞ KİŞİ VAR.ASLINDA SİZ ALTI YILDIR BURDASINIZ. AZ ÖNCE HAFIZANIZ SIFIRLANDIĞI İÇİN HER ŞEYDEN HABERSİZSİNİZ SADECE O KADAR. SİZE BURDA ALTI YIL BOYUNCA SAĞLIK KONTROLLERİ YAPTIK VE İKİNCİ AŞAMAYA HAZIRLADIK. TABİ BİRİNİZ İÇİN HER ŞEY FARKLI ONUN AÇIKLAMASINI YAPICAM ONA ÖZEL OLARAK. HİÇ KİMSE KİMSEYİ HATIRLAMIYOR. İKİ GÜN SONRA İKİNCİ AŞAMA BAŞLAYACAK, İKİNCİ AŞAMAYI SİZE ÖZEL OLARAK ANLATICAM. ARTIK YENİ BİR OYUN İÇERİSİNDESİNİZ. BU OYUNDA DA ÖLENLER OLACAK VE TABİ KURTULANLAR. BUNU DAHA GENİŞ BİR ŞEKİLDE AÇIKLAYACAĞIM AMA DAHA SONRA. ŞU AN BULUNDUĞUNUZ YER LANETLİ OKUL.ŞİMDİ HERKES ÇIKSIN AMA ŞEBNEM KALSIN."