Rüya annesine anneciğim sana bir şey diyeceğim lütfen beni dinler misin dedi annesi rüyaya Soran gözlerle bakınca rüya konuşmaya başladı anneciğim benim bir kedim var bu kediyi sana göstermeden İstanbul'a getirmeyi başardım dedi lütfen bizimle kalsın lütfen lütfen lütfen dedi annesi getir de tanışalım bir karamelle dedi rüya çok şaşırdı sen nerden biliyorsun konuştuğunu ve 10'un adının karamel olduğunu dedi En baştan beri sizi izliyordum dedi annesi rüya güldü ve bağırdı karamel karamel karamel karamel aşşağı gel karamel merdivenlerden küçük adımlar atarak aşağı indi ne oldu dedi Leyla hanım merhaba benim adım leyla ben rüyanın annesiyim dedi karamel memnun oldum benim adımda karamel dedi çok heycanlıyım İstanbulda gezmeyi çok sevdim dedi öyle dedi leyla hanım o zaman şimdi şu şekilli kurabiyeleri yetin de yarın da beraber gezelim dedi rüya neredeyse karamelin kulağını patlatacak bir çığlık attı oleeeyyyyyyyy !!!!! .Karamel ne oldu diye sordu rüya annem gezmeyi çok iyi bilen ve seven bir insandır annemle geleceksek dünyayı gezeceğiz demektir dedi O anda kurabiyeleri bitirmişlerdi rüyanın annesi leyla hanım haydi gidip biraz dinlendikten sonra yatıp uyuyun yarın güzelce gezeceğiz dedi rüya ve karamel odaya çıktılar Ve uyudular yarın sabah oldu erkenden kattılar lavaboya gidip ellerini yüzlerini yıkadılar ve aşağıya indiler Rüyanın babası yurtdışında çalıştığı için genelde evde olmazdı evde ve yine Her zamanki gibi değildi aşağı indiklerinde leyla hanım kahvaltıyı hazırlamıştı bir güzel karamel ve annesiyle beraber kahvaltı yapan rüyanın neşesi yerindeydi rüyanın annesi leyla hanım nereye gitmek istersin istediğinde karamel ve rüya o gemi izlerini yakan güçlü nefesi çekerek boğaz patlatan tatlı sesleriyle emin önüne gidelim orası da çok güzel şeyler var bir sürü hediyelik eşya mesela dediler aynı anda Leyla hanım gülümsedi tamam dedi ve otobüse bindiler otobüsten dışarıyı seyreden rüya ve karamel nereye geldiklerini farkı bile etmemişlerdi Leyla hanım bir poşetten dünden kalan şekilli kurabiyeleri çıkardı O sırada karamel ve rüya daldıkları düşler eden uyandı ve o güzel kurabiyeleri yemeye başladılar otobüsten indiklerinde emin önüne varmışlardı bir güzel emin önünü gezdiler rüya ve karamele tatlı tatlı çantalar küçük kurdeleler taçlar oyuncaklar taraklar aynalar almışlardı bu güzel alışverişten sonra yer altı sarnıçlarına gezmeye karar verdiler beraber oraya kadar yürüdüler sonra rüyanın annesi leyla hanım çocuklar şurada bir hediyelik eşya dükkanı gördüm gerçekten içindeki eşyalar çok güzel görünüyor ben bir oraya gezdikten sonra geleceğim siz beni beklemeyin hem havuza bozuk para atar dilek dilersiniz hem daha çok gezersiniz ben de birazdan gelirim zaten dedi rüya bir rehberlik kitabı almıştı 10'dan yer altı sarnıçları ile ilgili bilgileri okudu karamele anlattı karamel anlattıklarına bayılmıştı rüyanın haydi gezelim o zaman da anlattıkların doğru mu görelim dedi karamel ve rüya gezmeye de almışlardı
Eeee bizim yaramazlar gezmeye dalarda Leyla hanım da almaz mı karamel ve rüya o kadar da almışlardı ki gezmeye bekçinin kapanıyor içerde kişi kalmasın sözlerinle duymamışlardı ve kilitli kalmışlardı karamel hayır olamaz olmamalı ölecekmiyiz ? Gibi sorular üzerine sorular soruyor sanki rüyanın başının Eti'ni yiyiyordu o sırada rüyanın imdadına yetişen Yer altı sarnıcında karamel gibi konuşma yeteneği olan bir balıktı rüyada karamel aynı anda susup sağa sola baktılar bir şey göremeyince umutlari kesildi hey buradayım buradayım aşağı baksanıza buradayım hey diyordu balık onlara rüya ve karamel aşağı baktılar evet balık oradaydı çokta güzeldi pembe mor karışımı mükemmel bir derisi yeraltına asılmış sarnıçları ışıklandırmalarında parlıyordu çok güzeldi ben de İstanbulu gezmeye gelmiştim aslında tatlı sulardan buralara diye kafiye ile konuşan bu küçük balık size yardım edeceğim şimdi takip edin beni dedi rüya ve karamel peki nasıl deyince balık atlayın sırtıma dedi rüya hiç düşünmeden balığı sırtına abla da karamel nazlandı ben suya girmem benim bir pisi olduğumu unutmayın lütfen dedi rüya lütfen karamel o zaman çantama gel hadi dedi karamel daha fazla nazlanmadan rüyanın çantasına girdi ve sarnıcı soğuk bozuk paralarla dolu sularında yüzmeye başladılar karamel hala çantanın içinden buradanıyordum gıcık gıcık sesler çıkartarak rüyanın sinirini bozmaya çalışıyordu rüya yapma şunu karamel dedi karamel sustu bir daha yapmayacağım tamam ama bir an önce beni Sudan çıkarın dedi balık nerede var neredeyse vardık tamam az kaldı çıkacağız buradan bildiğim bir yer var ama rüya sığacak mı hiç bir bilgim yok deneriz umarım Sığarsınız dedi sonunda çıkış kapısına vardılar İstanbul'un hikayesi yazılı Bir kapı vardı karşılarında şimdi rüya İstanbulun hikayesi mi diye tekrarladı şaşırmıştı doğrusu İstanbulun hikayesi ne alakaydı çıkış kapısıyla ne anlamageliyor söyler misin bunu ya şimdi oda karamel gibi boş Islandığını düşünüyor kendi kendine balığın 10'u kandırdığını düşünüyordubalığa kızdı ne yapıyorsun neyin peşindesin sinirlerim tepeme çıkmaya başladı Islandım ve üşüyorum üstelik karamel de bir yandan beni dürtüp dürtüp duruyor gerçekten sinirlendim şimdi de karşıma İstanbulun hikayesi diye bir kapı çıkardın bana doğru düzgün ne oluyor anlatır mısın balık duraksadı İstanbulun hikayesi bu kapı İstanbulun en güzel yerine açılır siz de bunu keşfedeceksiniz ve göresiniz diye sizi buraya getirdim hem buradan kurtulacaksınız hemde İstanbulun güzel hikayesini öğrenecektiniz o kadar konuşmasaydınız eğer dedi balık onları bırakıp gitmişti şimdi suda yalnız kalmışlardı rüya bağırıp çağırmaya başladı gerçekten çok kızmıştı karamelden özür diledi sana güvenmeliydim karamel çok haklıydın dedi şimdi tek kaldık bu kapıdan mı geçsek sanıklardan mı tırmansak derin bir oh çekti ve sakinleşmeye çalıştı ıslağım ve üşüyorum karamel bana yardim et bu balık Bizi oyuna getirdi doğrusu ağlamak istiyorum of of of of of of
