Hayal Yolunda Aşk

HYA -8-

Yetişemedi... Kapı üstümüze kitlenmişi. Kim yaptı ki bunu ?

"T-tolga burda ı-ışık var dimi ?"

"Kızım ne ışığından bahsediyorsun! Kaldık burda !"

"Nasıl y-yani ışık yok mu ?!"

"Hayır !"

İşte şimdi bitmiştim. Hem karanlık korkum hemde klostrofobim vardı.
Ben böyle düşünürken birden yere yığıldım. Göz yaşlarımı durduramadığım gibi bir de hıçkırıklarla ağlamaya başladım. Tolga bunu fark etmiş olacak ki hemen yanımda belirdi.

"Sen iyi misin ?"

"Çıkar b-beni burdan!! Nolurr !!!"

"Tamam sen sakin ol ! "

Tam kalkacakken kolundan tuttum.

"Y-yanımda kal y-yalnız bırakma beni lütfen !"

"Senin neyin var? Karanlıktan mı korkuyorsun ?!"

"Evet bide ...

"Klostrofobin var !"
"Hay ben böyle işin !"
"Şimdi bana adını söyle ?"

"Hande"

"Tamam Hande şimdide böyle zamanlarda neler yaptığını bana anlat ki ben de sana yardım edeyim ?!"

"B-ben hiç h-hatırlamıyorum "

"Ne yapacağız şimdi ?"

O anki aklıma gelen ilk şey ağzımdan kaçtı:

"Sarıl bana !"

Bana şaşkın bir şekilde bakarken :

"Yani yanlış anlama ama bel-"
Diyemeden beni kollarının arasına aldı.

"Tamam bak sarıldım şimdi sakin ol tamam mı ?!"

Bir an olsun rahatlamıştım. Ama hala ağlıyordum. Saçıma kısa kısa öpücükler konduruyor , sakinleşmemi sağlıyordu. İşe de yarıyordu.

//////

Saatlerdir buradayız ama kimse gelmiyor. Ben biraz daha sakinleşmiştim. Ama hala Tolganın kollarındaydım.

"Biz buradan çıkabilecek miyiz peki?"

"Çıkıcaz sadece biraz daha zamana ihtiyaç var "

"Nasıl yani birine haber falan mı verdin ?"

"Hayır ama bir arkadaşım saat 7'de hep buraya uğrar. "

"Neden?"

"......"

"Tamam peki sormadım say ."

"Sağol"

Acaba arkadaşı ne yapıyordu burada ? İçime bir kurt düşmüştü. Ama saat kaçtı ki ? Saatime tekrar baktım 5.30 a geliyordu. Saat 7ye daha çok vardı. Biraz da acıkmıştım.

Ama bunlardan önce tanımadığım birinin bana sarılmasını nasıl izin verebilmiştim ?

Koluma bile dokunmasını istemezken, şimdi onun kollarındayım. İçimde hem huzur hem de korku belirtiyordu bu hareketimiz. Beni yanlış anlamasını istemezdim. İstanbul da böyle bir şeyi nasıl karşıladıkları hakkımda en ufak bir fikrim yok ...

Kendime özgüven geldiğini hissederek sıyrıldım Tolga'nın kollarından. Bunu neyime güvenerek yaptıysam! Ama dedim ya ''özgüven'' .

'' İyi misin ? ''

'' İyiyim çok sağol... Beni böyle sakinleştirebildiğin için şanslısın. ''

'' Neden ? ''