^^BÖLÜM-3^^

34 2 0
                                    

..............................1 hafta sonra...........................

İşime alışmam pek uzun sürmedi. Birkaç tane tanıştığım gercekten iyi kızlar olduğuna emin olduğum 3 tane arkadaşım var. "EMMA, LYNN ve ELLİ". Okadar çok iyi anlaşıyoruz sanki uzun yıldır dost gibiyiz. Buraya geldiğimden beri kendimi ilk kez onların yanında güvende hissettim.

Dün akşam tekrardan Şel aradı. Teklifinin hala geçerli olduğunu söyledi ve bende tekrardan teklifini reddedtim. Neden bu kadar ısrar ettiğini bir türlü anlamamıyorum.

Mutfakta yemek pişirirken yadaki kırık dökük eve eşyalarını taşıyan bir gördüm. Sanırım o eve taşınacaklardı. Yeni bir komşumun olması aslında beni mutlu etti.

Dışarıda kar yağıyordu ve bende eve tıkılıp kaldım. Zaten kış mevdimini hiç sevmiyorum. Yapılacak hiçbirşey yoktu. Sıkıcı bir pazar günüydü. En güzeli bir cips ve filim seyertmek.

Yaklaşık 1 saat sonra filimdende sıkılıp masanın üzerinde duran ve daha hiç başlamadığım kitabı aldım ve okumaya başladım. Tam bu sırada ocakta pişirdiğim yemeğin altını kısmayı unutmuşum ve yemek yanmış. Offf!! Be ne yiyicem şimdi. Karnımda acıkmıştı zaten. Sanırım bu akşamda pizza söyliyicem.

Akşama doğru Emma -hastaneden arkadaşım- aradı:
- Alo. Emma ,nasılsın?

- İyim canım sen nasılsın ?

- Bende iyiyim yemek yiyiyorum.

- Afiyet olsun canım. Yaa ben sana bişey söyliyicem bak. Yarın akşam bize yemeğe gelsene hem seni eşimle tanıştırırım. Ne dersin?

- Ya ben şimdi bilemedim.

- Çekinmene gerek yok. Saat 19:00 bizde ol.

- Peki tamam.

Ertesi gün işten gelir gelmez hazırlanmaya başladım. Sade bir makyaj bordo bir elbise ve siyah bir topuklu ayakkabı. Evin adresini bana mesaj olarak atmıştı Emma. Arbama binip yarım saatlik bir yolculuk sonunda Emma'nın evine geldim. Emma'nın evine ilk kez geliyorum aslında biraz gerginim.

Evin bahçesine okadarda özen gösterilmemişti. Eve gidiğimde Emma ve eşi beni çok güzel karşıladı. Salonları bayaa büyüktü etrafta loş bir aydınlatma kullanılmıştı. Aramızda kısa bir sohpet geçti:

- Bak canım bu Liz hastaneden arkadaşım.

+ Memmnun oldum Liz ben Malvin.

Malvin'i gözüm hiç tutmadı gerçekten.

× Ben de memnun oldum.

Ve sonra yemek odasına geçtik. Odanın koyu pembe duvarları gerçekten güzeldi. Sofra donatılmıştı resmen. Kendimi bir an olsun özel hissettim. Acaba gerçekten bu hazırlar benim içinmiydi?

ARKADAŞLAR YANLIŞLARIM OLABİLİR! YORUMLARA YAZARSANIZ SEVİNİRİM:)

SIRADANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin