Szedł se chrabąszcz poprzez lasek,
Chrabąszcz ten to był głuptasek.
Kolorek miał szafranowy,
I czerwony do pół głowy.
I tak sobie szedł nad rzeczke,
Choć to było niebezpieczne.
Zauważył coś do góry,
to był zły gul i ponury.
Ten gul chciał zjeść myśliwego,
Ale chrabąszcz "oj nic z tego".
Chrabąsz wszedł tam gdzie gul siedział,
I tak mu w ucho powiedział;
"Oj ty gulu niedobrutki,
Ty to kagun masz malutki,
Lepiej stąd szybko uciekaj,
Bo zadzwonię po gołębie."
I tak gul szybko se poszed
Że spadały mu kalosze,
Chrabąszcz siebie dumny był
I potrącił jego tir.
CZYTASZ
O Chrabąszczu Wąszu (to jest wiersz)
PoetryTo jest zbiór moich wierszy szalonych, w nich się dzieją rzeczy dopiero niestworzone. Piękne wiersze dla opisów pod foteczkami na ig, fb czy na asku. I tu będą takie prawdziwe poezje co ja je tworze. A tam jest klałn na zdjęciu bo to ma być optymist...
