Hopeloos

~DEEL 2♥

15 maart 2013

Mijn oog viel op hem. Één woord:"oogverblindend!". 

Ik zat hoog in mijn boom. Mijn potlood gleed over het papier en langzaam kwam zijn gezicht te voorschijn. Zo bracht ik bijna al mijn tijd door. Ik had geen vrienden en die wilde ik ook niet. Communicatie was nooit mijn sterkste punt geweest. Volgens mensen had ik een aardige uitstraling, daardoor werden ze aangetrokken, maar mijn karakter schrikte ze al snel weer af. 

Boven mijn hoofd vloog een meeuw, was ik maar net zo als hem, vrij om te gaan, te staan en  te vliegen naar waar ik wilde. 

Langzaam dwarrelde er een aantal blaadjes naar beneden. Er viel een blaadje op mijn hoofd. Voorzichtig veegde ik ze van mijn hoofd af, alleen het zat verstrengeld in mijn haar. Met twee handen probeerde ik het blaadje uit mijn haar te halen, maar mijn tekenblok gleed van mijn schoot af. 

Daar stond hij dan, breed grijnzend met mijn tekenblok in zijn handen. Hij bladerde er doorheen, even fronste hij met zijn wenkbrauwen. Daarna was de verbazing op zijn gezicht af te lezen. Toen richtte hij zijn blik op mij en vroeg met de liefste glimlach op de aarde:"Ben ik dit?"

Ik was verdoofd, Langzaam bracht ik mijn hoofd in een voorzichtig knikkende beweging, en toverde een glimlach te voorschijn. 

Hij deed een paar stappen achteruit en bekeek de boom. Toen zette hij een sprintje in en sprong op een tak. Snel klom hij naar me toe en vestigde zich voorzichtig naast me neer, waardoor de tak hevig begon te kraken. 

"Ik ben Joël, Hoe heet jij?" sprak de ontzettende knappe jongen die hier naast me zat. "I-i-ik ben Rosalie." stamelde ik. Joël glimlachte en zei:" Je kan mooi tekenen." Mijn wangen werden zo rood als opgepoetste appeltjes. "Dankje." antwoordde ik "Mooie naam, Joël."

~En zo viel ik voor hem, Joël, mijn 'alles'.~

~Elke dag,~

~Elke nacht,~

~Elk uur,~

~Elke minuut, en zelfs seconde,~

~Dacht ik aan hem...~

Nou!! dat was het weer... en? wat vonden jullie er van? 

laat alsjeblieft een reactie achter, of stuur een berichtje!

xx~Lautjuhh