Görüş günü

8 1 0
                                    

Yine günlerden bir gün sabah annem uyandırdı ..Haydi kalk bugün görüş günü babanı göreceğiz.Evet bugün kapalı görüş günüydü bir cam arkasından sadece telefon aracılığıyla babamın sesini duyacak onu görecektim fakat ona dokunmadan geri gelmek kalbimi acıtıyordu.otobüse binmistik sabah saat 6 .İki saat sonra orada olacaktık.Uykum geliyordu yolda gidene kadar yarım kalmış uykumu otobüste annemin kucağında tamamliyordum.Sonunda gelmistik ,karnım acıkmıstı cezaevinin kantinine oturup annemle birşeyler yedik .Görüş saatleri başladi,üstümüzdeki metal esyalari kilitli kutulara kitledik .Metal bir tel toka dahi yanımızda yoktu.Sonra görevliler üzerimizi elleri kontrol ettiler daha sonra bir makineden geçtik daha sonra son olarak parmak kontrolü ellerimizi civilerden yapilmis arasina elimizi yerlestirmemiz istenen bir yere yerleştik ve oradan da geçtik.Hepsi bitmişti camın arkasinda babam bizi bekliyordu.Önce ona bir miktar para yatırdık içerde yiyebilmesi için sonra babamin yanina gittik .İlk kez onu böyle solgun ve üzgün görüyordum .O yüzden bende ilk kez gözyaşlarımı tutamadım başladım ağlamaya .Babam ne oldu neden ağlıyorsun diye sorduğunda sana üzülüyorum diyemedim babamı nekadar çok sevsemde ona hiç sevgimi aşırı belli edemezdim .Gözüme kiprik kaçtı sanırım diye yalan söylemiştim tabiki bunu annemde babamda yalan olduğunu anlamıştı ama üzerime gelmemek için susmuslardı.İşte koskaca İki yıl böle geçmişti .Artık hiç yanimiza gelmeyecekmis gibi geliyordu .Bu duruma hem alışmak istemiyordum hem de istemeden alısmıstim .

AileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin