SEVDİCEĞİM

Bizim Mahalle

#Fırat

Küçük bi mahallemiz vardır bizim. Her gün ayrı olaylar, ciddisiyle alayıyla her gün tartışmalar... Gerçi onlar da olmasa vakit geçemez. Ben de Üniversite'den yeni mezun oldum. Sınavdan da iyi not aldım. Atamayı bekliyorum. Mahallede bana "hırçın fırat" derler. Çok asabiymişim güya. Neyse anam babam emekli maaşıyla sağolsunlar okuttular beni. Haklarını ödeyemem valla. Serseri bi tipim vardır. Sigara düşkünüyümdür. Yine markete gidiyorum şimdi "selamun aleyküm Tayfun abi bana ordan bi mavi lark verir misin?" Gülerek "aleyküm selam. Ah be oğlum bırakamadın gitti şu illeti. Amcan gibi olacaksın ha mazallah. Dikkat et!" Güldüm parayı verip çıktım.

Hâla görüştüğüm bi kaç arkadaşım var okuldan. Serkan aradı akşam bu gün buluşacağız. Oraya gidiyorum. Otobüse binmesem mi diyorum çok geç geliyolar. Neyse bindim de gittim söylediği kafeye. Buluştuk. Öyle havadan sudan biraz konuştuktan sonra konu yine o kıza geldi. Allah'ım anlamıyorum, heyecan basıyo beni. Ben de kızarırım hemen. Dalga geçti "biliyodum Hâla o kızı sevdiğini" "sinirimi bozma serkan, salak salak konuşma." Kalktım"ben gidiyorum"deyip çıktım mekandan. Anlamıyorum neden ya niye birden böyle değiştiriyo bu kız beni çıldırıcam. Eve gittiğimde annem de sofra kurmuştu. Balkona geçtim oturdum mindere, bi dal sigara yaktım. Kızın yüzü canlandı Karşımda. Güldüm kendi kendime. Allah'ım çıldırıyor muyum? Sonra annem çağırdı"misafir geldi oğlum" diye. Mal misafirler hayallerim yarım kaldı. İçeri geçtim. Ben beklemiyordum. Serapın annesi gelmiş. "Hoşgeldin Nalan teyze" deyip elini öptüm. "Ne zaman bırakcan şu illeti. Üfff." Dedi. Güldüm. Allah'ın izniyle bırakırız diye gerdim içimden. Yine heyecan bastı beni. Nalan teyze telefonunu evde unutmuş. Lütfü amca arayacakmış onu bekliyormuş. "Ben hemen alır gelirim" deyip çıktım. Mal mal gülüyodum kendime. Allah'ım bu kız bana ne yaptı?

Bi heyecanla kapıyı çaldım.. "Kim o?" "Benim Serap! Fırat ben!" Kapı açıldı. Yüzümdeki gülümseme başka hiç bi yerde Görünmez nitelikteydi. Allah'ım bu ne güzellik. "Buyur abi bi şey mi vardı?" Diye nazikçe sordu. "Abin sana kurban olsun" diye aklımdan geçirdim. "Nalan teyze telefonunu unutmuş da" dedim bi çırpıda. "Hemen getiriyim" dedi ve içeri girdi. O sırada bi el omzuma dokundu. "İlyas abi!?" Aha Serapın abisi. "Abisinin Naber? Hayırdır?" Güler yüzle anlattım. Bu arada serabım da getirdi telefonu ben de eve döndüm.
....

Akşam olmuş Nalan teyze de gitmişti. Serkan'ın dediklerini düşündüm de. Haklıydı ve kırdım onu. "Alo! Serkan ya kırdım seni, Haklısın ben bu kıza açılcam. Seviyom. Anasını satayım seviyom LAN!?" "Önemli değil koçum. Bak demedimmi ben sana. Biraz dost sözü dinle" ..."iyi Akşamlar Serkan" telefonu kapatıp eve girdim. "Anne ben yattım" deyip odama geçtim. Yatağa attım kendimi. Bütün gece onu düşündüm. Kız kapalı acaba kızar mı bana? Allah'ım benden dört YAŞ küçük. Annemler ne der? Kız ne der abi? Abisi de var. Bu iş biraz zor olcak , olsun be!
Uykuya dalmışım kalktığımda saat
8di... Bugün işe gitmem lazım diye düşünerek hemen Kalktım. Iki gündür dükkana uğramıyordum. Kalkıp mutfağa gittim, annemler uyanmadığı için kendime bi Şeyler hazırlayıp yedim sona hemen çıktım.
O kadar mutlu oldum ki erken kalktığıma. Serap da okula gidiyordu "günaydın" dedim."sana da günaydın FIRAT abi"gülümsedi, eriyorum sanırım."istersen ben bırakayım seni, okula mı gidiyorsun?" "Zahmet Olmasın?" "Ne zahmeti, gel!" Arabaya bindik. Onu okula bıraktım. Yine kendi kendime gülmeye başladım.

Babam da dükkana gelmişti nihayet.
Akşama kadar dükkanda vakit geçirdim... Ama kararlıydım sevdiğimi söyleyeceğim bu kıza. Telefonum çaldı "alo Serkan!""abi nooldu senin iş onu merak ettim."valla Aklımı okuyor bu çocuk "ben de onu düşünüyodum, önce babamlarla mı söylesem? Bilemedim valla" "aynen Bencede. Ilk babanla annenle Konuş! Ciddi değil misin zaten?" "Ama abi ya kız istemzse?"....

#Serap

Bizim mahallemiz. Çok ama çok Şirin bi yer bence. Burası bana mutluluk veriyor. Insanları, Çevresi, görüntüsü, kısacası her şeyi mükemmel.. Bir de biri var, o benim gözümde her şeyden mükemmel. Ben çok çalışkan ve inek bi öğrenciyim bizimkilerin gözünde. Bizimkiler dediğim de mahallemiz. Bana "prenses" der bazıları. Güzelmişim, hem de çok. Böyle Konuları da çok sevmem. Bu sene Üniversite'ye başladım. Bu güne kadar, hiç kimsenin elini tutmadım babamdan başka:) Sevdiğim biri var. Öylesine değil ama çok seviyorum. Ilk defa böyle oldu. Kapalı Olduğum için gerçekten çok mülaim görünsem de içimde bi çocuk vardır. Sevdiğim Kişi ise, FIRAT abi. Ona abi demeye alışmışım. Gerçekten ona canım demeyi o kadar isterim ki.
Neyse ben ders çalışıyordum. Annem bana "kızım ben Hatice teyzemlere gidiyom. Sen bi yere çıkıyon mu?" Ay ben de geliyim ya. Ama yanlış anlar sen ne yapcan Feyza da yok der. "Tamam anne Görüşürüz" ay annem gitti. Abim de yok. Ben de ders çalıştım biraz daha. Sonra televizyon izledim biraz. O ara kapı çaldı. Baktım FIRAT abi. Yazmamı taktım hemen. "Kim o?" Dedim bilmezmiş gibi. "Benim Serap! FIRAT ben!" Açtım tabi."buyur abi bi şey mi vardı?" Dedim. Gönül isterdi ki canım deyip boynuna atlamak..."Nalan teyze telefonunu unutmuş da."hemen getireyim" dedim. Umarım Heyecanlı Olduğum belli olmamıştır. Geri geldiğimde abim de vardı. Inme indi korkudan. Telefonu verdim hemen o gitti, abim de içeri geçti. "Kız nooldu, elin ayağın birbirine Dolandı?""öf abi" deyip göz devirdim. Akşam oldu annem de geldi. Akşam yemeği yedik. Babam da yoldan daha gelmemişti. Tırcı olur kendisi. Yattım. Yarın ders de vardı. Uyumuşum hemen. Alarmla uyandım. Hazırlanıp bi Şeyler attım ağzıma. Tam FIRAT abilerin kapısının önünden geçiyordum. O da çıktı. Onu gördüm ya huzur dolu bi derin nefes çektim içime. "Günaydın" "sana da günaydın FIRAT abi!" Ya çok tatlı. Hele o bakışları."istersen bırakayım seni? Okula mı gidiyorsun?" "Zahmet Olmasın?"ay lütfen işim vardı zaten demesin"ne zahmeti,gel!" Arabaya bindik, bi an yanlış anlamasın diye arkaya binmeyi düşündüm ama fırsat bu fırsattır deyip Öne bindim. Okula geldik. İndim. Tüm gün onu düşündüm. Dersler bitince bi kafeye oturdum. Hiç beklenmedik şekilde telefonum çaldı. FIRAT abiydi. Açtım. "Alo?" "Alo, Serap, nerdesin?" "Kafede oturuyorum da ne oldu?"."çok önemli bi şey konuşmamız lazım." Acaba ne konuşacaktı ki benle. Acaba o da beni seviyor mudur? Sanırım kendimi çok kaptırmamam lazım."konum at geliyorum." "Peki, Görüşürüz o zaman." Deyip kapattım. Konum attım. Çok heyecanlı bekleyişin ardından onu gördüm girişte. El salladım. "Merhaba Serap!" "Merhaba fırat abi, ne oldu?" "Otur da anlatıyım." Bi de Çay söyledi.....