Twinlight

1.

Proloog

"Pap"! "We zijn er"! Riep Elena.

Het was 6 uur smiddags. We stonden voor de voordeur van mijn vaders huis. We waren net verhuisd van mijn moeder naar mijn vader.

Van warm naar koud.

Elena was altijd al ongeduldig geweest. Ze bonkte met haar bleke vuist op de deur.

"Misschien is hij nog op zijn werk"? Opperde ik.

"Misschien", mompelde ze.

De deur zwaaide open.

"Sorry billy belde hij wilde langskomen om de sleutels van jullie nieuwe auto te geven".

Charlie, mijn vader had zijn politie uniform nog aan.

"Auto"? Vroeg Elena verbaasd.

We keken elkaar verbaasd aan.

"Maar ch-pap die zouden we zelf kopen, daarvoor heb ik toch geld gekregen"?

Zoals gewoonlijk probeerde charlie weer de superpap uit te hangen.

"Ik heb hem al betaald als welkom thuis cadeautje". Hij grijnzde zijn kraaienpootjes grijns.

Ik zuchtte.

"CadeauTJE nog wel", mompelde Elena.

Wij allebei lijken totaal niet op elkaar.
Maar we HATEN allebei verrassingen.

Dat hebben we dan wel weer gemeen.

"Kom binnen het is koud buiten".

"Hebben jullie de taxi wel betaald"? Vroeg hij.

"Jà natuurlijk, we gaan zonder te betalen weg rennen zò ons"! Zei Elena sarcastisch.

Ik zuchtte weer.

Mijn nieuwe leven in forks begon nu al slecht.

We lieoen naar boven om ons op te frissen na een lange reis.

"Dat heb je met een commissaris als vader", zuchtte Elena.

Ik trok mijn donkere wenkbrauwen op.

"Zeg dat wel".