26.

144 13 0
                                    

Xavier trok me mee door de straten.

"Ik wil niet! Schreeuwde ik.

"Je moet, zonder jouw kan dat ritueel niet worden gedaan!

"Wat voor ritueel?

We stonden weer stil.

Maar hij hield mijn arm vast voor de zekerheid.

Hij zuchtte geërgerd.

"Een ritueel zodat de volturi voor erns en altijd weg zijn!

Xavier....ik.

Toen deed ik het gene wat voor mij het juist voelde.

Ik kuste hem.

Het rare was, dat ik het gijn vond.

Hij blijkbaar ook, want hij kuste me terug.

Iets in mij, zei dat ik fout zat.
En Edward dan! Schreeuwde het.

Maar mijn hart zei: je houdt van hem dit is ware liefde.

Ik geloofde het tweede en negeerde het schuldgevoel.

TwinlightWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu