Baby °6

17 6 8
                                    


G u i l d a

              Siya lang at wala ng iba, siya lang ang nakikita ko ngayon na para bang moment namin ito. Unti-unti siyang lumalapit hanggang sa magkaharap na kami. Leshe naman bakit ang liit ko? O baka naman sadyang matangkad lang siya? 

               Napapikit ako sa amoy ng hininga niya na ang init yet super bango. Naramdaman ko na lang na parang kayakap ko na ang isang mainit na unan, lahat biglang nawala. Nawala lahat ng pananakit n dibdib ko, mga alalahanin sa buhay. Doon lang ako natauhan ng may bumagsak na namang na metal sa likuran namin.

Blush

           "Uh-ahm......?"
Wala masabi na parang apoy na hindi ko siya matignan.

Chuckle

              "I know who you are who-" Someone called his name.

              "Sir Virgo!"

             'Ouch ano bang sasabihin niya kanina? Whore?

              Hindi ko alam na naluha na pala ko at mas doble pa yata ang naramdaman ko ngayon. Nakapagtatakang hindi ko naman siya kakilala ngunit ano itong bumabagabag sa aking puso? Ang sakit-sakit kung alam niyo lang sana ang sitwasyon ko ngayon. Namalayan ko na lang na nandidito na pala ako sa di kalayuang parte ng abandonadong gusali.

               Malamig ang ihip ng hangin kaya ito ako ngayon yakap-yakap ang sarili. Good thing is no one else is here at kung mayroon man ay malayo-layo sila para mapansin pa ako. Kahit anon pigil ko sa isip kong huwag, huwag isipin abg nangyari sa buhay ko pero automatic eh. Nasasaktan lang ulit ako sa tuwing nakikita ko sa isip ko ang panilyang akala ko magmamahal sa'kin. Akala ko sila ang unang iintindi sa mga kalagayan ko pero hindi eh. Sila pa ang unang-unang pumahiya sa'kin sa harapan ng kamera, sa mga taong mapanghusga.

              Napatid lang ang pagmumuni-muni ko ng makaapak ako ng malambot, putik. Then some ideas pop out of head pero worth it nga ba ang gagawin ko? Naisip ko lang na kung makita ako ng ibang tao ay malamang lulubog lang ako sa kahihiyan, pero kung hindi man nila ako nakikilala?

Sighed

             Siguro wala ng choice para sa'kin din naman ito. One last deep breath at lumuhod ako sa harap ng putikan, nagdadalawang isip kung gagawin ko ba ito? Baka naman makilala pa ako at lalong pagtawanan, delikado na kung may reporter pa.

               Tsk, nanginginig kong inilubog ang mga palad ko sa putikan and oh gosh ang lamig naman! Then slowly pinahid ko sa mukha, ginulo ang buhok  pinatungan ng putik. Siguro tama na ito, pagkatayo ko'y doon ko palang namalayang humahagulhol na pala ako sa iyak.

              Ito na siguro ang oras na iiwan ko na kung ano ako dati na mayaman, maganda, kagalang-galang at sikat. Nakakatawang isipin na ito na ako ngayon na pinandidirian ng karamihan, inaasar ng kung ano-anong pang-asar at higit sa lahat tinakwil n pamilya.

                 Don't expect too much sabi nga nila.

Man From Another EarthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon