1.

19 2 1
                                    

Ben Red. Yaşım 15. Annem ile yaşarım. Babam ben onu görmeden vefat etmiş. Annem ise evi geçindirmek için bir fabrikada çalışıyor. Ben de orta okul sona gidiyorum. Annem her gün okul çıkışı beni almaya gelir. Tabi arabası da var. Babamdan kalmadır o. Babam ona gamzelim dermiş. Nedenini hiç sormadım. Bir gün okul çıkışı annemi bekliyordum ama her gün geldiği normal saatte gelmemişti. Üzerinden 30 dk geçmişti herkes gitmiş ben kalmıştım. Annem gelmemişti beni almaya gelmemişti işte!
Beni müdür alıp polise götürdü. Hayatımın geri kalan kısmında beni bekleyen bir yalnızlık görünüyordu. Polisler bulacak diye ailemi şimdilik içimde ağlıyordum. Bu acıyı dışarı vurmamak için kendimi zor tutuyordum. Polis Steel bana söz vermişti. Her söz tutulmazdı demi. En azından bana göreydi. Biraz daha karakolda beklerken

" Bak Red sen daha küçüksün. Böyle bir acıya dayanamazsın. Yani annene bir şey olmadı beni yanlış anlama sakın ama seni yurda vermemiz lazım. Eğer bir haber gelirse sana söz veriyorum ilk senin haberin olacak tamam mı?"

Ben acımı dışa vurma zamanım gelmişti diye düşünüp haykırarak ağlamaya başladım. Sonra daha da ısrar edince kafamı sallayıp onayladım.  Müdürümüz Steel beni alıp yurda götürecekti. Götürürken benimle konuşmaya çalıştı ama ağzımı bıçak açmıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Yaşım çok büyük değildi 15 aklım başımdaydı. Yurda geldik. Müdür beni alıp yurdun müdürünün yanına götürdü. Durumu izah edip kaydımı yaptırdı. Hemen bir odaya geçtim. Bir sürü çocuk vardı. Yerler çok dolu gözüküyordu. Tam nereye oturacağım diye düşünürken arkadan biri

"Hey yeni gelen burada yer var gelebilirsin."

"Peki sağ ol."

"Hoş geldin. Burası  Britanya devlet yurdu. Buraya gelmen hiç iyi olmadı. Burası iyi bir yer değil. Geç olmadan vazgeç derim!"

"Ne? Neden?"

"İleride öğreneceksin. Gözün hep açık olsun."

"Tamam."

Onun dediğini anlamamıştım. 

"Aslında dediğini pek anlamadım. Acaba bana bir şey söylemeye mi çalışıyorsun? Bu arada ismin ne?"

"Benim ismim Sam. Yaşım 15. Peki sen?"

"Ben Red Yaşım 15. Şey ben biraz üzgünüm yani acım yeni hemde çok biraz ağlamak istiyorum. Acaba biraz yalnız kalabilir miyim?"

"Elbette."

Annemi merak ediyordum saatlerce ağladım ağladım ağladım. Sonuç yine hüsran!


İnstagram: Erenglpnr



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 22, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

VAMPİRLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin