Bizim Kankalar

eve dönüş

Okulda başarılı bir ogrenci olmama rağmen o gün ailemin bana söyleyeceği şeyi merak ettiğim için kafami bir türlü derslere veremiyordum.ama sinava girmeden önce kafami iyice toparladim ve sinava girdim.Sinavim harika geçmişti.
Ama onun dışında derslere katilimim %0 dı.o 8 dersi nasıl geçirdiğimi bir de bana sorun...
Dersin bitimine 2 dakika kala
ödevimi not aldim. Ve cantami toparlayip sinifin önünde kankalarimla buluştuk ve yola çıktık.
***
Yol ayrimina gelince arkadaslarimla ayrildim ve eve doğru koştum.Eve anahtarla girdiğimde yerde cam parçalari gördüm ve kafami kaldirdigimda annem ile babamin kavga ettiğini gördüm.onlarda beni görünce birbirlerinden uzaklaşıp bogazlarini temizlediler ve ilk olarak konuşmaya ben basladim:
-Anne,baba ne yapıyorsunuz?sonra annem "kizim lafi gerçekten uzatmayacagim.Biz...kizim biz
Babanla boşanacagiz. Ve seni yurda yazdiracagız".o kelimeyi duyunca beynime oklar saplandi ve o kelime bana inat yapiyormus gibi sürekli beynimde tekrarlandı boşanacağız ,boşanacağız..o kelimeyi duyunca hemen koşarak odama ciktim.tabii ayni zamanda agliyordum.Odaya girer girmez kapiyi kitledim.Sonuçta suan 15 yasinda bir ergendim ve bunlari insanin yüzüne hemen söylemelerini gerektiren bir şey yoktu ama onlar beni dusunmediler ve hemen suratima bir osmanli tokadı gibi yüzüme carptilar.
Kapinin calinma sesiyle düşüncelerimden aytildim ve kapiyi umursamadan bavulumu ve tüm esyalarimi topladim.oyuncak ayılarım,kiyafetlerim,ayakkabilarim,kitaplarim...o kar beni yurda yazdirmadan önce ben zaten kankalarimdan birinin evine bir süreliğine gidecektim sonra da izini kaybettirip istediğim bir yurda yerleşecektim.hemen kapiyi actim ve annemin ve babamin yüzüne bakmadan anahtari firlattim ve kapiyi kapatip evden çıktım.