Tesadüf

1.Bölüm/Dönüş

Enerji dolu kız,sert ve duygusuz çocuk.Tesadüflere inanır mısınız ? Onlar artık inanmaya başlayacak gibi.Tesadüf nefretle başlayacaklar yola,peki ne olacak sonra ?
*
Bazı kusurları yok saymak lazım vesselam.Her dönüş bir mutluluk getirir.

Sonunda Türkiyeye dönüyordum.Tam 3 yıldır Amerikan'da yaşıyordum.Nedeni ise daha  güzel eğitim almam içindi.Ama artık bu durumdan sıkılıyordum.Türkiyeye dönmek her normal insan gibi ailemle yaşamak istiyordum.Çok mu şey istiyordum ? Kesinlikle HAYIR.

Yarın doğum günüm olduğu için Türkiyeye dönüyordum orada ailemle konuşup artık Türkiyede kalmak istiyeceğimi söyleyecektim.Olumlu bakacaklardır elbet.Ama burayı bırakmam çok zor.Güzel dostluklar edindim.Çevrem genişledi.Ama artık büyümüştüm.Her şeyin bir sonu vardır.Bende artık bu sonu yapıp,yeni bir hayata başlayacaktım.

Yaprak ve Bade vardı.Küçüklük arkadaşlarım.Onlarıda çok özlemiştim her haftadan haftaya görüntülü konuşsakda aramızda mesafeler vardı.Deliliklerimizi özlemiştim mesela.Bade sakin,olgun gibi gözüksede bazen Yaprakla bana eğlenceli tarafını göstere biliyordu.Yaprak çok pozitif bir insandı.Karşısındakini hep mutlu etmeye çalışır,asla pes etmeyen insanlardı.Ve o kadarda mutluydu.Dışarıdan gören yada içten gören herkes 3'ümüzün dostluğunu kıskanabilirdi.Aramızda çok kuvvetli bir bağ var.Ve bu yaşıma kadar kimse bozamadı,bozmasınada izin vermeyeceğimdir.

Amerikada bir evimiz olduğu için burada Suzi ile kalıyorum.Suzi benim 2. annem diye biliriz.Onla gelmiştik,onla döneceğiz.Bavulumun içine düzgün bir şekilde kıyafetlerimi katlayıp koyuyordum.Bavul sonuna kadar dolduğunda diğer bavula geçiş yapmıştım.

Türkiyeye gittiğimde ilk Annemin benim için özel yaptığı yemekleri yiyecek,ve uyuyacaktım bugün sadece ailem türkiyeye döndüğümü bileceklerdi.Yarın erken saatte Bade ile Yaprağı arayıp bizim eve gelmelerini isteyecektim.Belki doğum günümü sadece 3'ümüz kutlardık.Kafamda plan yoktu.Eğer onlar plan yaptılarsa onlara uyup o gün eğlenceli geçirecektim.

Aynanın karşısına geçtim ve kendime baktım.Siyah pijamalı şortum,üstümde salaş bir beyaz tişört vardı.Saçlarım dağınık topuzdu.Yanlardan çıkan saçlarım kendi özgürlüklerini ilan etmiş gibi duruyordu.Yüzüm doğaldı.Ben doğaldım.Açık kahverengi saçlarım,yeşilimsi gözlerim,beyaz tenim vardı.Beyaz tenli olmaktan nefret ediyordum.Ufak bir şeyde hemen moraran,utandığımda elma gibi olan yanaklarım vardı.

Düşüncelerimi bir kenara çekip banyoya doğru yürüdüm.Sıcak suyun içinde biraz durup düşüncelerimle baş başa kalmam lazımdı.Düşüncelerimle baş başa kalınca istemediğim Şeytan ve Melek karşıma çıkıyorlardı.

Şeytan,kötü ve olumsuz düşğncelerimi tutan,Melek ise hep bir iyi tarafı vardır mutlu ol ve olumlu yerlerimi tutardı.Ama her zaman biri haklı çıkardı.Düşüncelerimle baş başa kalıp kendimi sorgulamam lazımdı her zamanki gibi.

Ben kimdim ? Mutlumuyum ? diye sorgulamam lazımdı.Yoksa kusurlarımı görmeyip mutlu olduğum yada mutsuz olduğumu sanabilirdim.Ve hayat acımasız bir şekilde bu kusurları yüzüme vurabilirdi.Acı çektirirdi.İnsanda bundan korkmaz mı zaten ? Beklemediği bir anda,bir zamanda aniden çıkıp gelip yüzüne çarpan o acı.İnsanı mahveden.

  * 

Banyodan çıkmıştım.Saçlarımı kurutup,pijamalarımı giymiştim.Sabah erken kalkıp hazırlamam lazımdı.Alarmı kurup,uykunun kollarına bıraktım kendimi.