Menekşe Kokulu Hikayeker

bir parça sevgi ve insanlık

Okuma ve öğrenme zorkuğu çeken çocuklara özel eğitim veren bir okul için bağış toplama yemeğinde, çocuklardan birisinin babasıbir konuşma yaptı. Okula kendini adamış öğretmenleri kutadıktan sonra şöyle bir soru sordu:
"Dışarıdaki etkenler tarafından etkilenmedikçe hayat herşeyi mükemmel bir şekil ve sırada yapıyor. Ama yinede oğlum shay,diger çocukların öğrendikleri gibi öğrenemiyor.diğer çocukların anlayabildikleri gibi anlayamıyor.oğlumdadoğal olması gereken şeyler nerede?"
Bu soru karşısında dinleyiciler sesiz kaldılar.
Baba devam etti:
"Ben inanıyorum ki fiziksel ve zeka engelli Shay gibi bir çocuk geldiğinde,gerçek insan doğası kendini göstere fırsatı buluyor ve buda insanların o çocuğa davranış şekillerinde kendini gösteriyor."
Ve sonra aşağıdaki hikayeyi amlatmaya başladı:
Shay ve babası birgün parkta Shay'in tanıdığı birkaç çocuğun beyzbol oynadıklarını gördüler.
Shay sordu:
"Acaba oynamama izin verirlermi?"
Shay' in babası çoğu çocuğun Shay gibi bir çocuğun takımlarında oynamasını istemeyeceklerini ama aynı zamanda oğluna izin verirlerse oğlunun çok ihtiyacını duyduğu, engellerine rağmen başkaları tarafından kabul edilmenin özgüveni ve sahiplenme duygusunu vereceğinide biliyordu.
Shay'in babası çocuk larından birinin yanınavyaklaştı ve fazla bir şey beklemeyerek Shay'in oynayıp oynayamayacağını sordu.
Çocuk şöyle danışabileceği birine baktı ve sonra,"şu anda altı sayı gerideyiz ve oyun sekizinci turunda.herhalde takıma girbilir, bende onu dokuzuncu turda vurucu olarak sokmaya çalışırım,"dedi.
Shat büyük bir gayretle takımın yanına gitti ve yüzünde kocaman bir gülumsemeyle takımın t-shirtini giydi.
Babası gözünde yaş,kalbinde sıcek duygularla dolu onun izledi.Çocuklar oğlunun kabul edilmesinden dolayı babanın mutluluğunu gördüler.
Sekizinci turun sonunda Shay'in takımı birkaç puan kazandı ama hala üç sayı gerideydi.Dokuzuncu turun başında Shay eldiveni eline geçirdi ve sağ açık sahaya çıktı.Ona doğru hiç top isabet etmemesine rağmen oyunda olmaktan son derece mutluydu ve babasının ona tirubinlerden elsaladığını gördüğünde yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.
Dokuzuncu turun sonunda Shay'in takımı yine puan kazandı.Şimdi bütün kaleler doluydu,oyunu kazanma şansı ortaya çıkmıştı ve topa vurma sırası Shay'e gelmişti.Bu noktada Shay'in vurucu olamsına izin verecek oyuncu kaybetme riskimi almalıydılar?
Ancak şaşırtıcı bir hamleyle Shay'e sopayı verdiler.herkez topa isabet ettirme şansını sıfır olduğunu biliyordu çünkü bırak topa vurmayı sopayı bile elinde tutmasını bilemiyordu.Shay sahaya çıktığında top atıcı,diğer takımın kazanma şansını bir kenara bırakarak Shay'e fırsatı tanıdıklarını görünce birkaç adım öne giderek yumuşak bir şekilde topu Shay'e doğru fırlattı.
İlk topa Shay zorlukla sopayı savurdu ama ıskaladı.Atıcı tekrar birkaç adım öne doğru geldi ve topy sonra yumuşak bir şekilde Shay'e doğru attı.Shay sopayı savurdu ve hafifçe topa dokunarak yere, atıcıya doğru vurdu.
Oyun şimdi bitecekti. Atıcı topu yerden alıp ilk kaledeki adamına kolaylıla ata bilecel ve Shay'i sobeliyecek ve oyun bitecekti. Ama atıcı topu aldı ve ilk kaledeki adamının başının üzerinden değil takım arkadaşının erişemeyeceği yere fırlattı.
Tirübindeki herkez ve iki takım bağırmaya başladılar:
"Shay ilk kaleye koş,ilka kaleye koş!"
Shay hayatında hiç bukadar uzağa koşmamıştı ama ilk kaleye gidebildi. Şaşkınlıktan büyümüß gözlriyle yere çöktü.
Herkez bağırmaya devam etti:
"İkinci kaleye koş,ikinci kaleye koş"
Nefes nefese Shay ikinci kaleye koşabildi. Shay ikinci kaleye koşabildi. Shay ikinci kaleye geldiği sırada açık sahadan diğer yakımdan biri topu atmıştı... Takımın en küçüğü olan bu çocuk kahraman olma şansını elinde tutuyordu.topu ikinci kaledeki adamına atabilirdi ama top atıcısının niyetini anladığından oda kasıtlı olarak topu üçüncü kaledeki arkadaşının başının üzerine attı.
Herkez bağırıyordu:
"Shay, Shay,Shay bütün yolu koşvShay!"
Karşı takımdan birinin yardım ederek onu üçüncü kaleye doğru döndürmesiyle Shayüçüncü kaleye koşabikdi.
"Üçüncüye koş, üçüncüye koş!
Shay üçüncüye gelirken diğer takımdaki çocuklar ve seyirciler ayağa kalktı ve bağırdı:
"Shay hepsini koş!hepsini koş!"
Shay hepsini koştu ve oyunu takımı için kazanan bir kahraman olarak herkez tarafından alkışlandı."
Shay birsonraki yaza yetişemedi.O kış öldü. Bir kahraman olduğunu ve babasını mutlu ettiğini ve eve geldiğinde annesinin göz yaşları içinde onu kucakladığını asla unutmadı!