The lovely brother

Oefenwedstrijd

Kira P.O.V

De dag nadat we Jordan hadden bevrijd moesten we een wedstrijd spelen. We moesten tegen Genisis spelen. Genisis moest goed worden getraint dus moest het tegen de lagere teams met de aliensrots spelen. We stonden in tussen klaar op het veld en de wedstrijd begon.

"In de aanval" zei Gazzel.
"Ik ben benieuwd of je team vooruit is gegaan" zei Xene.
"Tuurlijk, Diamond Dust blijft beter dan Genisis."
"Jaja dat zullen we wel zien."

Gazzel passeerde Xavier zo en hij scoorde zo een goal. Genesis kreeg allemaal een hele erge schok. Zo ging het tijdje door totdat ik met de bal voor Xavier stond.

"Zo zusje, staan we toch nog tegenover elkaar."
"Ja maar niet voor lang Xavier."

Ik gebruikte mijn vlammende cirkel. Er kwam een cirkel van vlammen om mij heen en ik liep op Xavier af. Hij werd geraakt en ik kwam langs hem. Hij kreeg weer schok van het apparaat dat om zijn pols zat. De wedstrijd ging door en het eindigde in een 2-1 voor Diamond Dust. Het team moest bij elkaar komen.

"Goed gedaan jongens en meiden
Wij zijn gewoon veel beter dan Genisis."
"Maar wat gebeurt er nu met Genisis" vroeg ik.
"Geen idee, ik denk dat ze straf krijgen. Je kunt maar beter naar huis gaan Kira. Ik weet niet wat ze met Xene gaan doen maar het is bepaalt niks goed."

Ik volgende Gazzel zijn raad op en ging maar gewoon naar huis. Ik lag op bed toen Xavier thuis kwam. Hij ging meteen naar zijn kamer. Ik ging mij bed en klopte op zijn deur.

"Xavier? Gaat het?"

Hij zei niks en het bleef stil. Ik besloot om morgen weer te proberen.

De volgende ochtend

Ik was een beetje laat wakker maar gelukkig was het weekend. Ik ging naar Xavier zijn kamer. De deur stond op een kiertje en ik liep zijn kamer binnen.

"Xavier" zei ik vragend.
"Heey Kira..."
"Gaat het wel?"
"Au... ja hoor."

Ik ging op Xavier zijn bed zitten.

"Kom je mee naar beneden Xavier?"
"Ja, ik kom al."

Xavier stond moeizaam op en hij had veel pijn. We liepen naar beneden maar ik moest Xavier de trap af helpen omdat hij niet eens kon lopen. Meneer schiller kwam binnen lopen.

"Zo Xavier, klaar voor je training" vroeg hij.
"Ja..." zei Xavier moe.
"Xavier gaat helemaal nergens heen. Hij gaat met mij naar de fysio."
"Kira, het gaat echt waar."
"Nee dat gaat het niet Xavier. Je kan amper lopen en je hebt overal pijn."
"Is dat zo Xavier" vroeg meneer Schiller.
"Ja..."
"Ga dan maar met je zusje mee. Ik wil je niet overbelasten."

Dat zei hij nu pas! Dat had hij al veel eerder moeten bedenken maar goed. Sommige mensen zijn nu eenmaal niet zo slim. Ik hielp Xavier op staan en zo liepen we naar de fysio.
-----------------
Sorry voor de late update maar ik was echt heel druk met andere dingen. Zal ik het maar zo zeggen het was niet altijd even makkelijk. Ik hoop dat dit hoofdstuk goed is en nogmaals sorry. Bedankt voor het lezen!